احمد حسین یعقوب

چهره های ماندگار

جمعه, 04 شهریور 1401

احمد حسین یعقوب (۱۹۳۹-۲۰۰۷م) از استادان و چهره‌های برجسته شیعه در کشور اردن بود که تحت تأثیر قیام حضرت امام حسین(ع) علیه دستگاه ستمگر اموی به مذهب حقه تشیع متمایل شد و پس از تحقیق فراوان، به‌ویژه مطالعه کتاب ارزشمند المراجعات علامه شرف‌الدین، گمشده خود را پیدا کرد و به مذهب راستین شیعه تشرف یافت و سختی‌های آن را به جان خرید. ایشان پس از شرفیابی به مذهب تشیع، به یکی از مروجان و مبلغان مکتب اهل‌بیت(ع) به‌ویژه نهضت عاشورا مبدل شد تا جایی که در دفاع از کیان تشیع، آثار و تألیفات گران‌سنگی از خود به یادگار گذاشت.

آن مرحوم، عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود و به جرم تشرف به مذهب شیعه، مورد آزار و اذیت وهابیان قرار گرفت تا جایی که مجبور شد خانه و کاشانه خود را ترک کند اما هرگز از آرمان خود دست برنداشت.

زندگی نامه و تحصیلات

شیخ احمد حسین یعقوب از استادان و چهره‌های شناخته‌شده اهل اردن، در سال 1939م، در شهر تاریخی جِرَشِ از استان‌های کشور پادشاهی اردن متولد شد. پدرش شیخ حسین ازخاندان «العتوم» از قبایل اصیل عرب بود. خانواده وی از اهل‌سنت و شافعی‌مذهب بودند. او تحصیلات آغازین خود را در زادگاهش آغاز کرد و برای دوره متوسطه به مصر رفت. احمدحسین برای ادامه تحصیل در مقاطع عالیه به کشور سوریه سفر کرد و در دانشکده حقوق این کشور، مدرک لیسانس خود را اخذ کرد. او سپس راهی لبنان شد و مقطع کارشناسی ارشد را در رشته حقوق عمومی در دانشگاه حکمت شهر بیروت گذراند. او در مشاغل گوناگونی همچون ریاست شهرداری، روزنامه‌نگاری، وکالت و امامت جمعه فعالیت کرد و منصب خطیب وزارت اوقاف اردن را نیز بر عهده داشت.

انقلاب و تحول اعتقادی

احمد حسین هنگامی که برای دفاع از پایان‌نامه دانشگاهی خود با عنوان «بررسی و نقد ریاست دولت و خلافت در شریعت و تاریخ اسلامی و رویکرد تقلیدی در آن» در بیروت حضور داشت، با کتابی به نام «ابناء الرسول فی کربلا» اثر «خالد محمد خالد» نویسنده سنی‌مذهب برخورد کرد که درباره حادثه کربلا و قیام باعظمت امام حسین(ع) نوشته شده بود. این کتاب نقطه تحول روحی و انقلاب عاطفی احمد حسین را رقم زد. ایشان در این باره تصریح می‌کند: «با آنکه نویسنده با کشته‌شدگان کربلا همدردی می‌کند، با این حال، با تمام وجودم، ازاتفاقاتی که برای امام حسین(ع) و خاندان نبوت و یارانش پیش آمده، بسیار متأثر شدم. همین اندوه بسیار از شهادت امام حسین نقطه تحول و دگرگونی‌ام شد.»

استاد احمد حسین یعقوب با تأثیرپذیری از نام حضرت سیدالشهداء و نهضت حسینی در واقعه عاشورا، تصمیم گرفت تا به مطالعات و تحقیقات خود در این زمینه و دیگر اصول و آموزه‌های مکتب تشیع عمق بخشد و دقیق و موشکافانه به تحلیل و بررسی آن بپردازد.

شیخ احمد بدون پیش‌فرض تاریخی و به دور از تعصبات مذهبی، سیر مطالعاتی خویش را آغاز کرد و در این تطور فکری، با کتا بهای «اَلْشّیعَة بَیْنَ الْحَقَائِقِ وَ الاَوْهَام» اثر علامه سید محسن امین و «المُرَاجِعَات» نوشته علامه شرف‌الدین آشنا شد و همین سبب گردید تصورات پیشین او از تاریخ و باورهای غلطش دگرگون شود و با حقیقت جایگاه اهل‌بیت(ع) و مکتب تشیع آشنا گردد. او در این باره می‌گوید: «برایم روشن شد که خاندان پیامبر و کسانی که ازآ نها پیروی کردند، مؤمنان حقیقی و همان گروه پیروز و نجات‌یافته هستند. آنها گواهان برحق در طول تاریخ‌اند و اینکه اسلام ناب فقط از طریق آنها درک خواهد شد؛ چرا که آنها یکی از ثقلین، کشتی نوح و ستاره‌های هدایتگرند و به اختصار بگویم که من هدایت شدم ودانستم که اهل‌بیت پیامبر جایگاهی جهانی و راستین دارند. با خدای خویش عهد بستم که از این موضوع تا زمانی که زنده‌ام حمایت کنم. به همین سبب، تمام تألیفاتم را در دفاع عقلانی از تشیع قرار دادم تا این امر از تقلید کورکورانه، به باوری روشن و آشکار تبدیل شود.»

احمد حسین یعقوب قبل از اینکه تشیع رسمی خود را اعلام کند، سفری به تهران داشت و در برخی از عزاداری‌های مردم ایران شرکت کرد و همین امر دلیل بر تسریع و پافشاری‌اش برانتخاب مذهبش شد. تأثیرپذیری و انقلاب عقیدتی او در نوشته‌‌ها و گفته‌هایش کاملاً مشهود است. آنجا که می‌گوید:

«بعد از جریان سفرم به ایران و تهران، به مطالعه کردن و یادداشت‌برداری همراه با اندوه در این زمینه پرداختم و هر وقت به زیارت مرقد حضرت زینب(س) مشرف می‌شدم، گویی تمام آنچه را خوانده بودم، در مقابلم به تصویر کشیده می‌شد. همچنین وقتی تحقیقاتم را به عده‌ای از علما، که از محبان واقعی اهل‌بیت(ع) بودند، ارائه می‌دادم و بیشتر مرا تشویق می‌کردند و می‌گفتند با توجه به اندیشه سیاسی که داری، این نوشته شما حتما کتابِ متمایزی خواهد شد... بعد از آنکه، کتاب نهمِ من (مَسَاحَةُ لِلْحِوَار) چاپ شد، به نوشتن این مباحث پیرامون کربلا پرداختم و این روزها اندوهنا ک‌ترین روزهای زندگی من بود؛ زیرا با تک‌تک یادداشت‌هایی که درطی تحقیقاتم به دست می‌آوردم، گریه می‌کردم. آخَر مگر می‌شود که انسان با شنیدن آنچه در کربلا گذشت، گریه نکند؟!»

 گرایش به تشیع

احمد حسین یعقوب پس از این، با اذعان به گمراهیِ گذشته‌اش و تصریح به پشیمانی به مذهب تشیع گروید و بر آن شد تا حقیقتی که بدان دست یافته را ارج نهد و تمام تلاش خود را در راه شناساندن این حقایق به کار گیرد. او پس از استبصار، در اولین اقدام، تغییر آیینش را به همسر و فرزندانش ابلاغ کرد و خانواده‌اش را با مکتب اهل‌بیت(ع) آشنا ساخت و آنان با شنیدن حقایق از زبان احمد به مذهب حقه تشیع گرویدند. پس از این اتفاق مبارک، شیخ احمد حسین و خانواده‌اش از سوی وهابیانِ ساکن در منطقه جرش، مورد اذیت و آزار قرارگرفتند و فشارهای زیادی را متحمل شدند. وی به دلیل خفقان و فضای رعب‌آوری که از سوی وهابیان برای آنان ایجاد شد، تصمیم گرفت به همراه خانواده‌اش به آمریکا سفر کند تا از ستم و ظلم آنان در امان بماند.

 رحلت

احمد حسین تا آخر عمر، در آمریکا ماند و سرانجام روح پاک این شیعه دلداده به مکتب اهل‌بیت(ع)، در سحرگاه دوازدهم ماه مبارک رمضان سال ۱۴۲۸ق، به لقاءالله پیوست. پیکرپاک او، بنا بر وصیتش، از آمریکا به اردن و در زادگاهش دفن گردید.

تألیفات و آثار

احمد حسین پس از انتخاب مذهب شیعه به مجاهدت‌های فکری و تلاش‌های فرهنگی خود ادامه داد و در دفاع از کیان اعتقادی تشیع و تبیین انحرافات اندیشه‌های مخالف با مکتب اهل‌بیت(ع)، به نوشتن کتاب‌ها و مقالات متعدد در موضوعات گوناگون روی آورد که حاصل آن، آثاری گران‌سنگ به این شرح است:

• کربلاء الثورة و المأساة؛
• حقیقة الاعتقاد بالامام المهدی المنتظر؛
• نظام السیاسی فی الإسلام: رأی السنة، رأی الشیعة، حکم الشرع؛
• المواجهة مع رسول الله و آله علیهم الصلاة و السلام: القصة الکاملة؛
• ترتیب حوادث و رویدادهای ظهور امام مهدی منتظر(عج)؛
• أین سنة الرسول؟!! وماذا فعلوا بها؛
• الاجتهاد بین الحقائق الشرعیة و المهازل التاریخیة؛
• الخطط السیاسیة لتوحید الأمة الإسلامیة؛
• وجیز فی الإمامة والولایة؛
• پژوهشى در عدالت صحابه؛
• مرتکزات الفکر السیاسی فی الاسلام؛
• حکم النبی و اهل‌بیت(ع) علی الارهاب و الارهابیین؛
• فکر الإمام الخامنئی فی القضایا السیاسیة و الإجتماعیة.

برچسب

• اعضای مجمع عمومی