- صفحه اصلی
- معرفی مجمع
- اخبار
- مواضع و بيانيه ها
- بخش های سازمانی
- حوزه دبیرکل
- معاونتها
- معاونت امور بینالملل
- معاونت علمی و فرهنگی
- اخبار معاونت علمی و فرهنگی
- اخبار منشورات معاونت علمی و فرهنگی
- بخش ها
- معاون علمی و فرهنگی
- دفتر مطالعات، تحقیقات و پژوهش
- اداره کل خدمات فرهنگی و انتشارات
- اداره کل آموزش
- اداره کل فضای مجازی
- بسته های فرهنگی
- مراکز وابسته
- محصولات
- کتاب های مجمع
- فهرست موضوعی
- فهرست زبانها
- فارسی
- عربی
- اردو
- انگلیسی
- روسی
- مالایی
- تاجیکی
- کردی کرمانجی
- کردی
- کردی سورانی
- سواحیلی
- چینی
- ایتالیایی
- فرانسوی
- ترکی
- ترکی استانبولی
- ترکی، آذری
- آذری
- اسپانیایی
- آلمانی
- هوسا
- آذري كريل
- آذری فارسی
- آذری لاتين
- آلبانيايي
- ارمنی
- اندونزيايي
- برمه ای
- بلتی
- بلغاری
- بنگالی
- بوسنیایی
- پرتغالی
- پشتو
- تایلندی
- چیچوایی
- رواندایی
- سندی
- سوئدی
- فنلاندی
- فولانی
- گرجی
- لهستانی
- لوگاندا
- مالاگاشی
- نروژی
- هلندی
- هندی
- کتاب های صوتی
- تازه های نشر
- مجلات مجمع
- نرمافزار های مجمع
- رویدادها
- اجلاس مجمع عمومی
- همایشها
- جشنواره ها و مسابقه ها
- خدمات
- چهرهای ماندگار
- گالری
- آمار شیعیان جهان
- ارتباط با دفاتر مجمع
آیت‌الله شیخ محمدحسین شیخزاده
آیت‌الله شیخ محمدحسین شیخزاده (۱۳۱۰-۱۳۸۷ش) عالم مجاهد و فعال سیاسی اهل افغانستان بود که در راه استقلال این کشور و رهایی آن از چنگال کمونیست‌ها، مجاهدت‌های بسیاری انجام داد. ایشان در راه سختی‌های زیادی را متحمل شد تا جایی که دو تن از عزیزانش (فرزند و برادرش) را این راه مقدس از دست داد و سالیان متمادی از عمر خویش را نیز به دور از وطن و در غربت سپری کرد.
آن مرحوم دانش‌آموخته حوزه‌های علمیه کابل و نجف اشرف بود و در مناطق قره‌باغ غزنی، بِهسود و کابل به تدریس و فعالیتهای دینی می‌پرداخت. پدرش شیخ عزیزالله غزنوی نیز از عالمان و مدرسان هزاره بود.
ایشان همچنین عضو شورای مرکزی شورای علمای شیعه افغانستان و نیز عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت(ع) بود. شیخزاده در سال ۱۳۱۰ش در شهر کابل افغانستان چشم به جهان گشود.
تحصیلات اسلامی
شیخ زاده در هشت سالگی، یعنی در سال ۱۳۱۸ ش همراه پدرش به نجف وارد شد واسلامیدروس حوزوی را نزد پدر، مدرس افغانی و دیگر اساتید آنجا گذراند و سال ۱۳۲۹ ش به قره باغاسلامیغزنی، زادگاه پدرش رفت. محمدحسین در قره باغ همزمان با فعالیتهای اجتماعی و مذهبیاسلامیبه تکمیل دروس خویش پرداخت و مدتی در درسهای خصوصی پدرش شرکت کرد.اسلامی
فعالیت
برخی از فعالیتهای محمدحسین شیخ زاده به قرار زیر است:اسلامی● تدریس حوزوی و وکالت مراجع تقلید: ایشان در غزنی، به تدریس کتا بهای درسیاسلامیپرداخت و این کار را تا ۱۳۵۵ ش، با انتقال به بِهسود و کابل نیز ادامه داد. همچنین او پساسلامیاز پدرش که از سوی مراجعی چون آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی و آیت الله سید محسناسلامیحکیم، وکالت داشت، وکالت این مراجع و بعد از مدتی نمایندگی امام خمینی را در غزنی واسلامیهرات نیز عهده دار شد.اسلامی● فعالیتهای دینی و تبلیغی: آیت الله شیخزاده در منطقه «قلعه شهادت » کابل، دراسلامیحسینیهای که پدرش عزیزالله غزنوی فعالیت داشت، نماز جماعت، مراسم دینی، خطب هخوانیاسلامیو سخنرانی برپا میکرد. در کنار این خدمات، به تربیت و آموزش طلاب علوم دینی اهتماماسلامیداشت. بسیاری از حلقه اطرافیان وی را جوانان تشکیل میدادند.اسلامی● فعالیتهای سیاسی: ایشان در سال ۱۳۴۴ ش برای نمایندگی انتخابات پارلمان در زماناسلامیظاهرشاه )سلطنت: ۱۳۱۲ - ۱۳۵۲ ( ثبتنام کرد ولی اعلام شد که رأی لازم برای نمایندگی رااسلامیکسب نکرده است. این اقدام سیاسی مشارکت جویانه شیخزاده با تأیید و تشویق روحانیاناسلامیهمفکر روبرو شد و آن را نشان های از اهتمام و احساس مسئولیت وی نسبت به سرنوشتاسلامیسیاسی و مذهبی شیعیان میدانستند.اسلامی● ارتباط با فعالان شیعه: شیخزاده در اواخر عمرِ سید اسماعیل بلخی ) ۱۲ ۹۹ - ۱۳۴۷ ش(، ازاسلامیعالمان و مبارزان سیاسی افغانستان، با او ملاقات کرد. همچنین در اوایل دهه ۱۳۵۰ ش، با سیداسلامیاحمد عالم ) ۱۳۱۰ - ۱۳۵۷ ش( و میرحسین صادقی پروانی ) ۱۳۱۲ - ۱۳۹۵ ش( و در سال ۱۳۵۲ ش بااسلامیشهید منتظری، فرزند آیت الله حسینعلی منتظری که به طور ناشناس به افغانستان سفر کرده بود،اسلامیآشنا شد. او با صادقی پروانی در اواخر سال ۱۳۵۴ ش به سوریه و لبنان رفت و با دیگر مبارزاناسلامیسیاسی مانند عبدالعلی مزاری*، قربا نعلی عرفانی، جلالالدین فارسی و کروبی دیدار داشت.اسلامیاین روحانی شیعه در سال ۱۳۵۷ به نجف رفت و در آنجا با امام خمینی دیدار نمود. دراسلامیاین دیدار، امام خمینی وی را به بازگشت تشویق کرد و او به کابل برگشت.
مهاجرت به ایران
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در اواخر سال ۱۳۵۷ ش و تشدید سرکوب عالمان از سویاسلامیدولت کمونیستی افغانستان، شیخ زاده از هرات به ایران رفت. او در مدرسه علوی و سپس دراسلامیقم با امام خمینی گفتگو نمود.اسلامیشیخ زاده در پاییز سال ۱۳۵۸ ش در قم، ابتدا گروه «طلوع حق » را تأسیس کرد و پس ازاسلامیمدتی با تعدادی از روحانیان همفکر مانند رمضانعلی محقق افشار و نوراحمد تقدسی، «حزباسلامیدعوت اسلامی» را پایهگذاری کرد. در سال ۱۳۶۲ ش، اعضای سازمان فلاح اسلامی، در سالاسلامی۱۳۶۵ ش، اکثریت حزب رعد اسلامی و در سال ۱۳۶۶ ش، شاخه ای از گروه نهضت اسلامی بهاسلامیاین حزب پیوستند و نام آن به حزب «دعوت اتحاد اسلامی افغانستان » تغییر کرد. این حزباسلامیدر تابستان سال ۱۳۶۸ ش منحل شد و اعضای آن به حزب وحدت اسلامی افغانستان پیوستند.اسلامیدر سال ۱۳۵۹ ش، برادر وی شیخ حسن آیتی و پسرش دکتر محمد رسول آیتی در هرات واسلامیکابل توسط دولت کمونیستی ربوده و اعدام گردیدند.اسلامیa حضور در حزب وحدت اسلامیاسلامیشیخزاده از همان آغاز انحلال حزب دعوت و پیوستن به حزب وحدت اسلامی* بهاسلامیعضویت شورای مرکزی و سپس به عضویت شورای عالی نظارت آن درآمد و مدتی در ایران،اسلامیمسئولیت کمیسیون قضایی حزب وحدت را بر عهده داشت. او سپس با اعضای این حزب دراسلامیسال ۱۳۷۱ ش به کابل رفت و تا آخر سال ۱۳۷۳ ش که پایگا ههای آن توسط حمله طالباناسلامیسقوط کرد، به فعالیت سیاسی و همراهی با شیعیان مشغول بود.اسلامیوی چند بار به شهرهای شیعه نشین مزارشریف، بامیان و غزنی مسافرت نمود و در اموراسلامیقضایی و هیئت اصلاح تلا شهای بسیاری نمود.اسلامیاین عالم شیعه پس از بازگشت به ایران، در سخنرانیهای متعدد، اخبار مقاومت حزباسلامیوحدت اسلامی و جنایات علیه شیعیان کابل را گزارش میکرد. با سقوط حکومت اول طالباناسلامی)پاییز ۱۳۸۰ ( شیخزاده به کابل برگشت و به امامت جماعت و سخنرانی مشغول شد. او عضواسلامیشورای مرکزی شورای علمای شیعه و نیز مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت(ع) نیز بود.
رحلت
آیت الله محمدحسین شیخزاده در سن ۸۳ سالگی برای درمان به ایران سفر کرد و بعد ازاسلامییک سال تحمل بیماری، در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۸۷ ش در شهر مقدس قم دار فانی را وداع گفتاسلامیو در قبرستان بقیع همان شهر به خاک سپرده شد.
آیت‌الله شیخ محمدحسین شیخزاده (۱۳۱۰-۱۳۸۷ش) عالم مجاهد و فعال سیاسی اهل افغانستان بود که در راه استقلال این کشور و رهایی آن از چنگال کمونیست‌ها، مجاهدت‌های بسیاری انجام داد. ایشان در راه سختی‌های زیادی را متحمل شد تا جایی که دو تن از عزیزانش (فرزند و برادرش) را این راه مقدس از دست داد و سالیان متمادی از عمر خویش را نیز به دور از وطن و در غربت سپری کرد.
آن مرحوم دانش‌آموخته حوزه‌های علمیه کابل و نجف اشرف بود و در مناطق قره‌باغ غزنی، بِهسود و کابل به تدریس و فعالیتهای دینی می‌پرداخت. پدرش شیخ عزیزالله غزنوی نیز از عالمان و مدرسان هزاره بود.
ایشان همچنین عضو شورای مرکزی شورای علمای شیعه افغانستان و نیز عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت(ع) بود. شیخزاده در سال ۱۳۱۰ش در شهر کابل افغانستان چشم به جهان گشود.
تحصیلات اسلامی
شیخ زاده در هشت سالگی، یعنی در سال ۱۳۱۸ ش همراه پدرش به نجف وارد شد واسلامیدروس حوزوی را نزد پدر، مدرس افغانی و دیگر اساتید آنجا گذراند و سال ۱۳۲۹ ش به قره باغاسلامیغزنی، زادگاه پدرش رفت. محمدحسین در قره باغ همزمان با فعالیتهای اجتماعی و مذهبیاسلامیبه تکمیل دروس خویش پرداخت و مدتی در درسهای خصوصی پدرش شرکت کرد.اسلامی
فعالیت
برخی از فعالیتهای محمدحسین شیخ زاده به قرار زیر است:اسلامی● تدریس حوزوی و وکالت مراجع تقلید: ایشان در غزنی، به تدریس کتا بهای درسیاسلامیپرداخت و این کار را تا ۱۳۵۵ ش، با انتقال به بِهسود و کابل نیز ادامه داد. همچنین او پساسلامیاز پدرش که از سوی مراجعی چون آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی و آیت الله سید محسناسلامیحکیم، وکالت داشت، وکالت این مراجع و بعد از مدتی نمایندگی امام خمینی را در غزنی واسلامیهرات نیز عهده دار شد.اسلامی● فعالیتهای دینی و تبلیغی: آیت الله شیخزاده در منطقه «قلعه شهادت » کابل، دراسلامیحسینیهای که پدرش عزیزالله غزنوی فعالیت داشت، نماز جماعت، مراسم دینی، خطب هخوانیاسلامیو سخنرانی برپا میکرد. در کنار این خدمات، به تربیت و آموزش طلاب علوم دینی اهتماماسلامیداشت. بسیاری از حلقه اطرافیان وی را جوانان تشکیل میدادند.اسلامی● فعالیتهای سیاسی: ایشان در سال ۱۳۴۴ ش برای نمایندگی انتخابات پارلمان در زماناسلامیظاهرشاه )سلطنت: ۱۳۱۲ - ۱۳۵۲ ( ثبتنام کرد ولی اعلام شد که رأی لازم برای نمایندگی رااسلامیکسب نکرده است. این اقدام سیاسی مشارکت جویانه شیخزاده با تأیید و تشویق روحانیاناسلامیهمفکر روبرو شد و آن را نشان های از اهتمام و احساس مسئولیت وی نسبت به سرنوشتاسلامیسیاسی و مذهبی شیعیان میدانستند.اسلامی● ارتباط با فعالان شیعه: شیخزاده در اواخر عمرِ سید اسماعیل بلخی ) ۱۲ ۹۹ - ۱۳۴۷ ش(، ازاسلامیعالمان و مبارزان سیاسی افغانستان، با او ملاقات کرد. همچنین در اوایل دهه ۱۳۵۰ ش، با سیداسلامیاحمد عالم ) ۱۳۱۰ - ۱۳۵۷ ش( و میرحسین صادقی پروانی ) ۱۳۱۲ - ۱۳۹۵ ش( و در سال ۱۳۵۲ ش بااسلامیشهید منتظری، فرزند آیت الله حسینعلی منتظری که به طور ناشناس به افغانستان سفر کرده بود،اسلامیآشنا شد. او با صادقی پروانی در اواخر سال ۱۳۵۴ ش به سوریه و لبنان رفت و با دیگر مبارزاناسلامیسیاسی مانند عبدالعلی مزاری*، قربا نعلی عرفانی، جلالالدین فارسی و کروبی دیدار داشت.اسلامیاین روحانی شیعه در سال ۱۳۵۷ به نجف رفت و در آنجا با امام خمینی دیدار نمود. دراسلامیاین دیدار، امام خمینی وی را به بازگشت تشویق کرد و او به کابل برگشت.
مهاجرت به ایران
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در اواخر سال ۱۳۵۷ ش و تشدید سرکوب عالمان از سویاسلامیدولت کمونیستی افغانستان، شیخ زاده از هرات به ایران رفت. او در مدرسه علوی و سپس دراسلامیقم با امام خمینی گفتگو نمود.اسلامیشیخ زاده در پاییز سال ۱۳۵۸ ش در قم، ابتدا گروه «طلوع حق » را تأسیس کرد و پس ازاسلامیمدتی با تعدادی از روحانیان همفکر مانند رمضانعلی محقق افشار و نوراحمد تقدسی، «حزباسلامیدعوت اسلامی» را پایهگذاری کرد. در سال ۱۳۶۲ ش، اعضای سازمان فلاح اسلامی، در سالاسلامی۱۳۶۵ ش، اکثریت حزب رعد اسلامی و در سال ۱۳۶۶ ش، شاخه ای از گروه نهضت اسلامی بهاسلامیاین حزب پیوستند و نام آن به حزب «دعوت اتحاد اسلامی افغانستان » تغییر کرد. این حزباسلامیدر تابستان سال ۱۳۶۸ ش منحل شد و اعضای آن به حزب وحدت اسلامی افغانستان پیوستند.اسلامیدر سال ۱۳۵۹ ش، برادر وی شیخ حسن آیتی و پسرش دکتر محمد رسول آیتی در هرات واسلامیکابل توسط دولت کمونیستی ربوده و اعدام گردیدند.اسلامیa حضور در حزب وحدت اسلامیاسلامیشیخزاده از همان آغاز انحلال حزب دعوت و پیوستن به حزب وحدت اسلامی* بهاسلامیعضویت شورای مرکزی و سپس به عضویت شورای عالی نظارت آن درآمد و مدتی در ایران،اسلامیمسئولیت کمیسیون قضایی حزب وحدت را بر عهده داشت. او سپس با اعضای این حزب دراسلامیسال ۱۳۷۱ ش به کابل رفت و تا آخر سال ۱۳۷۳ ش که پایگا ههای آن توسط حمله طالباناسلامیسقوط کرد، به فعالیت سیاسی و همراهی با شیعیان مشغول بود.اسلامیوی چند بار به شهرهای شیعه نشین مزارشریف، بامیان و غزنی مسافرت نمود و در اموراسلامیقضایی و هیئت اصلاح تلا شهای بسیاری نمود.اسلامیاین عالم شیعه پس از بازگشت به ایران، در سخنرانیهای متعدد، اخبار مقاومت حزباسلامیوحدت اسلامی و جنایات علیه شیعیان کابل را گزارش میکرد. با سقوط حکومت اول طالباناسلامی)پاییز ۱۳۸۰ ( شیخزاده به کابل برگشت و به امامت جماعت و سخنرانی مشغول شد. او عضواسلامیشورای مرکزی شورای علمای شیعه و نیز مجمع عمومی مجمع جهانی اهلبیت(ع) نیز بود.
رحلت
آیت الله محمدحسین شیخزاده در سن ۸۳ سالگی برای درمان به ایران سفر کرد و بعد ازاسلامییک سال تحمل بیماری، در تاریخ ۱۱ خرداد ۱۳۸۷ ش در شهر مقدس قم دار فانی را وداع گفتاسلامیو در قبرستان بقیع همان شهر به خاک سپرده شد.