ایشان در سال 1987م برای کسب معارف دینی به ایران و حوزه علمیه قم رفت و مقدمات دروس حوزوی را پشت سر گذاشت. پس از فارغالتحصیلی از دانشگاه جامعة المصطفی(ص) العالمیة، به کشورش بازگشت و در آنجا به فعالیتهای دینی، اجتماعی و کارهای تبلیغی پرداخت و سالیان طولانی برای ترویج معارف قرآن و عترت در جهت اعتلای مکتب اهلبيت(ع) در جنوب شرقی آسیا، بهخصوص کشور میانمار فعالیت کرد. محمودی در انجام خدمات فرهنگی، اجتماعی، به ویژه رسیدگی به خانوادههای فقیر و محروم، تلاش فراوانی نمود. وی کتابهایی را در زمینههای مختلف، ترجمه و تألیف کرده است.
حجتالاسلام محمودی در 26 مرداد 1400ش، پس از 25 سال فعالیت تبلیغی بر اثر ابتلاء به ویروس کرونا، در 62 سالگی، در شهر یانگون، دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.
بخشی از پیام تسلیت آیتالله رمضانی، دبیرکل مجمع جهانی اهلبیت(ع):
«آن روحانی خدوم و پرتلاش در طول حیات با برکت خویش در جهت اعتلای مکتب اهلبيت(ع) در کشور میانمار از هیچگونه تلاشی مضایقه نکرد و در مسیر تبلیغ و ترویج دین مبین اسلام و نیز رسیدگی به خانوادههای فقراء بهویژه در ماه مبارک رمضان همت فراوان داشت.»