آیت‌الله سید محمود هاشمی شاهرودی (۱۳۲۷-۱۳۹۷ش) فقیه و سیاستمدار برجسته شیعه و از شاگردان برجسته آیت‌الله شهید سید محمدباقر صدر، امام خمینی(ره) و آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی بود. ایشان با تبعیت از مبنای فکری و سیره عملی استادش شهید صدر، به مقابله با رژیم صدام پرداخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، بر اثر فشار رژیم صدام، با توصیه شهید صدر به ایران رفت و در این دوران، مجلس اعلای اسلامی عراق را پایه‌گذاری کرد.

آن مرحوم مسئولیت‌های برجسته‌ای همچون عضویت در شورای عالی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع)، ریاست قوه قضاییه، ریاست مجلس خبرگان رهبری، ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضو فقهای شورای نگهبان و ریاست هیئت عالی حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه‌گانه در جمهوری اسلامی ایران را برعهده داشت.

آیت‌الله شاهرودی هم‌زمان با فعالیت‌های سیاسی به تدریس و پژوهش در فقه و اصول نیز مشغول بود و آثار ماندگاری از خود بر جای گذاشت از مهمترین آنها می‌توان به کتاب «بحوث‌ فی علم‌ الاصول ‌(تقریرات‌ درس‌های اصول‌ سید محمدباقر صدر)» اشاره کرد.

آیت‌الله شهید سید محمدباقر حکیم (۱۹۳۹-۲۰۰۳م) از علمای مجاهد شیعه و از بنیانگذاران مجلس اعلای انقلاب اسلامی و حزب‌الدعوة الاسلامیة در عراق بود. ایشان در راه استقلال کشور عراق و مبارزه با رژیم ستمگر بعث، درد و رنج زندان و دوری از وطن را به جان خرید و سرانجام در همین راه همچون پدر و برادران مجاهدش، شربت شهادت را نوشید.

این عالم شهید، در سازماندهی مبارزات و اعتراضات مردمی علیه رژیم بعث عراق نقش پررنگی ایفا کرد تا جایی که شخصاً در جمع تظاهرکنندگان علیه رژیم حاضر می‌شد و به آنان روحیه می‌داد. با این حال مبارزات سیاسی ایشان هرگز مانع از مجاهدت‌های علمی و فرهنگی‌اش نشد به گونه‌ای که در این عرصه‌ها نیز همچون خورشیدی می‌درخشید و از خود میراث ماندگاری از تألیف کتاب گرفته تا تأسیس مرکز علمی بر جای گذاشت.

این عالم مجاهد، حکومت را منصبی الهی و بهترین نوع آن را جمهوری اسلامی می‌دانست که فقیهی عادل آن را اداره کند.

آیت‌الله شیخ غلامرضا کاردان (۱۳۱۹-۱۴۰۱ش) از اساتید حوزه علمیه قم که عمر بابرکت خویش را وقف کسب و نشر معارف اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) و دفاع از آموزه‌های مکتب راستین تشیع نمود. ایشان از نویسندگان مبرز حوزه علم کلام و مسئله امامت بود و میراث ماندگاری از خود درباره حقانیت امام علی(ع) و امامت دیگر امامان معصوم به یادگار گذاشته است. مرحوم کاردان همچنین عضو شورای کتاب مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود و بسیاری از آثار و تألیفات ایشان به همت مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) منتشر شده است.  

این عالم شیعه، دانش‌آموخته حوزه علمیه قم بود و برای دانش‌پژوهان سطح چهار (بالاترین مقطع تحصیلی حوزوی) مباحث تخصصی کلام اسلامی به‌ویژه مسئله امامت را تدریس می‌کرد و شاگردان بسیاری در این عرصه‌ها تربیت نمود.

آیت‌الله شیخ محمدحسین شیخ‌زاده (۱۳۱۰-۱۳۸۷ش) عالم مجاهد و فعال سیاسی اهل افغانستان بود که در راه استقلال این کشور و رهایی آن از چنگال کمونیست‌ها، مجاهدت‌های بسیاری انجام داد. ایشان در راه سختی‌های زیادی را متحمل شد تا جایی که دو تن از عزیزانش (فرزند و برادرش) را این راه مقدس از دست داد و سالیان متمادی از عمر خویش را نیز به دور از وطن و در غربت سپری کرد.

آن مرحوم دانش‌آموخته حوزه‌های علمیه کابل و نجف اشرف بود و در مناطق قره‌باغ غزنی، بِهسود و کابل به تدریس و فعالیت‌های دینی می‌پرداخت. پدرش شیخ عزیزالله غزنوی نیز از عالمان و مدرسان هزاره بود.

ایشان همچنین عضو شورای مرکزی شورای علمای شیعه افغانستان و نیز عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود. شیخ‌زاده در سال ۱۳۱۰ش در شهر کابل افغانستان چشم به جهان گشود.

آیت‌الله عباس واعظ طبسی (۱۳۱۴-۱۳۹۴ش)، عالم مجاهد شیعه بود که عمر بابرکت خویش را وقف خدمت به زائران و مجاوران بارگاه ملکوتی امام رضا(ع) کرد. ایشان حدود ۳۷ سال تولیت آستان قدس رضوی را برعهده داشت و در این مدت حرم رضوی و تشکیلات آستان قدس توسعه زیادی پیدا کرد.

این عالم برجسته شیعه، پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران به سبب سخنرانی علیه رژیم پهلوی مدتی از سخنرانی منع و زندانی بود و پس از پیروزی انقلاب نیز سمت‌های مختلفی مانند عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضویت در مجلس خبرگان رهبری، نماینده ولی‌فقیه در استان خراسان و مدیریت حوزه علمیه مشهد را بر عهده داشت.

آیت‌الله علامه حاج شیخ محمدتقی مصباح یزدی (۱۳۱۳-۱۳۹۹ش) فقیه، فیلسوف، مفسر قرآن و از اساتید برجسته حوزه علمیه قم بود. ایشان سالیان متمادی ریاست شورای عالی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) را برعهده داشت و بیش از یکصد تألیف فاخر و ماندگار در زمینه تفسیر، فلسفه، اخلاق و معارف اسلامی از خود به یادگار گذاشت که بسیاری از آنها به زبان‌های مختلف ترجمه شده است و در مجامع حوزوی و دانشگاهی تدریس می‌شود.

آیت‌الله مصباح از مهم‌ترین مدافعان نظریه ولایت مطلقه فقیه به شمار می‌رفت. ایشان همواره از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و رهبری آن حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای حمایت می‌کرد.

علامه مصباح، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) را با هدف کادرسازی برای نظام جمهوری اسلامی تأسیس نمود. امروزه بسیاری از دانش‌آموختگان این مؤسسه در نهادها و مراکز مهم علمی، فرهنگی، سیاسی و اجتماعی نظام جمهوری اسلامی مشغول به خدمت هستند. ریاست مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، عضویت در مجلس خبرگان رهبری، عضویت در جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی از مسئولیت‌های مهم ایشان بود. 

آیت‌الله حاج شیخ محمد دانش‌زاده قمی مشهور به آیت‌الله مؤمن، از مهمترین نظریه‌پردازان ولایت‌فقیه و از فقیهان شورای نگهبان و نماینده مجلس خبرگان رهبری در کشور ایران بود که در طول دوران حیات پربرکتش همواره پشتیبان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، مدافع ولایت فقیه و یار و یاور  امامین انقلاب بودند. این عالم برجسته شیعه، از مبارزان علیه رژیم پهلوی در سال‌های پیش از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به شمار می‌رفت به همین خاطر رژیم پهلوی ایشان را سال‌ها در شهداد از توابع استان کرمان و تویسرکان از توابع همدان تبعید کرد.

آیت‌الله مؤمن پس از پیروزی انقلاب اسلامی در شکل‌گیری قوه قضائیه ایران نقش مؤثری ایفا کرد و مسئولیت‌هایی همچون ریاست شورای عالی قضایی، عضویت در شورای عالی حوزه، عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی و مدیر حوزه علمیه قم را برعهده داشت. ایشان علاوه بر فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی،  شاگردان بسیاری نیز تربیت نمودند و آثار متعددی درباره حکومت اسلامی تألیف کردند.

احمد حسین یعقوب (۱۹۳۹-۲۰۰۷م) از استادان و چهره‌های برجسته شیعه در کشور اردن بود که تحت تأثیر قیام حضرت امام حسین(ع) علیه دستگاه ستمگر اموی به مذهب حقه تشیع متمایل شد و پس از تحقیق فراوان، به‌ویژه مطالعه کتاب ارزشمند المراجعات علامه شرف‌الدین، گمشده خود را پیدا کرد و به مذهب راستین شیعه تشرف یافت و سختی‌های آن را به جان خرید. ایشان پس از شرفیابی به مذهب تشیع، به یکی از مروجان و مبلغان مکتب اهل‌بیت(ع) به‌ویژه نهضت عاشورا مبدل شد تا جایی که در دفاع از کیان تشیع، آثار و تألیفات گران‌سنگی از خود به یادگار گذاشت.

آن مرحوم، عضو مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود و به جرم تشرف به مذهب شیعه، مورد آزار و اذیت وهابیان قرار گرفت تا جایی که مجبور شد خانه و کاشانه خود را ترک کند اما هرگز از آرمان خود دست برنداشت.

استاد نیکولاس کاسیو سییرا (Nicolas Cossio Sierra) روزنامه‌نگار، استاد دانشگاه و از علاقه‌مندان به نظام مقدس جمهوری اسلامی بود و همواره از آن حمایت می‌کرد. ایشان سالیان متمادی به ترویج افکار و اندیشه‌های معمار کبیر انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره) در کشور کوبا مشغول بود و در این راه تلاش‌ها و اقدامات بسیاری انجام داد.

این استاد دانشگاه، پس از مطالعه و تحقیق فراوان به دین مبین اسلام و مکتب راستین اهل‌بیت(ع) تشرف یافت. ایشان برای احداث نخستین مسجد در کشور کوبا تلاش‌های بسیاری انجام داد و به موفقیت‌هایی دست یافت.

حاجیه‌خانم کونیکو یامامورا (1317-1401ش) با نام ایرانی سبا بابایی، بانوی رهیافته به دین مقدس اسلام اهل کشور ژاپن بود که عمر بابرکت خویش را وقف ترویج دین مبین اسلام و دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نمود و در این راه از هیچ تلاش و کوششی دریغ نکرد. ایشان در راه دفاع از ایران اسلامی و آرمان‌های رهبر کبیر آن حضرت امام خمینی(ره)،  فرزندش را نیز تقدیم نمود.

این مادر شهید در سنگرهای مختلفی به اسلام و مسلمانان خدمت نمود و مسئولیت‌های مختلفی بر عهده داشت از جمله آنها عضویت در مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود. ایشان همچنین خدمات ارزنده‌ای به جانبازان شیمیایی ارائه کرد و صدای مظلومیت آنان را به گوش جهانیان رساند.

حاج حسن حبیب السلمان (۱۹۴۵-۲۰۱۴م)، از نیکوکاران و خیرین جهان اسلام در دوران معاصر بود که عمر پربرکت خویش را وقف کارهای خیر، عام‌المنفعه و کاهش آلام مردم به‌ویژه پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) در مناطق مختلف جهان نمود. ایشان به همین منظور خدمات عمرانی ماندگاری از قبیل احداث مدرسه، مسجد، بیمارستان، کتابخانه، دارالایتام، دارالقرآن، غسال‌خانه، حفر چاه و منزل برای مستمندان به عنوان باقیات‌الصالحات از خود برجای گذاشت.

آن مرحوم از اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود و علاوه بر احداث مراکز دینی، فرهنگی و درمانی به نشر و ترویج معارف اسلام ناب و مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) نیز همت گماشت تا جایی که قرآن کریم و دیگر کتاب‌های مهم اسلامی را به زبان‌های مختلف چاپ و منتشر نمود.

دایره خدمات این مرد نیک‌اندیش شیعه به کشور خودش کویت محدود نبود بلکه بسیاری از کشورهای آسیایی و آفریقایی، از جزایر کومور تا اندونزی و مالزی را دربرمی‌گرفت.

حاج حسین شاکری (۱۳۴۴-۱۴۳۰ق) از چهره‌های مجاهد و فعالان فرهنگی و سیاسی شیعه در کشور عراق بود که عمر پربرکت خویش را در راه استقلال این کشور، مبارزه با رژیم ستمگر بعث و ترویج مکتب اهل‌بیت(ع) در آن خطه و سرزمین سپری کرد. ایشان در مقابل ظلم و ستم رژیم بعث، آرام ننشست تا جایی که در این راه مقدس رنج زندان و دوری اجباری از وطن را نیز به جان خرید. آن مرحوم در کنار مبارزات سیاسی علیه رژیم بعث، در عرصه علمی و فرهنگی نیز خدمات متعدد و ماندگاری همچون تأسیس کتابخانه، احداث مدرسه و مرکز علمی از خود به یادگار گذاشت که هر کدام از آنها به تنهایی منشأ برکات بسیاری گردیده است. مرحوم شاکری همچنین آثار فاخری درباره زندگی و معرفی اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) به رشته تحریر درآورد و به عنوان باقیات‌الصالحات از خود بر جای گذاشت.

حاج سید قلبی حسین رضوی (۱۹۴۴-۲۰۱۵م) عضو کشمیری مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود که در کشمیر، نهضت و افکار امام خمینی(ره) را ترویج می‌کرد و در این راه مشکلات فراوانی را تحمل نمود. ایشان در سال ۱۹۴۴م در کشمیر چشم به جهان گشود. پدرش سید احمد رضوی در سال ۱۹۴۶م از گلگت به کشمیر مهاجرت کرده بود. جدش سید حسن قمی نیز از نوادگان امامزاده موسی مبرقع(ع) است که چندین قرن قبل، به عنوان مبلغ اسلام از قم به کشمیر مهاجرت کرده بود.

مرحوم قلبی حسین در سال ۱۹۷۰م از دانشگاه کشمیر مدرک لیسانس ادبیات اردو، زبان انگلیسی و کشمیری دریافت کرد و در سال ۱۹۷۲م در وزارت اطلاع‌رسانی ایالت جامو و کشمیر به عنوان کارمند استخدام شد و معاونت فرهنگی یک فرمانداری را نیز برعهده گرفت.

حاج شیخ محمد اوجی (۱۹۴۷-۲۰۱۹م) امام جماعت مسجد بزرگ اهل‌سنت در کشور ترکیه بود که تحت تأثیر افکار و اندیشه‌های حضرت امام خمینی(ره) به مکتب اهل‌بیت(ع) متمایل شد و پس از مطالعه و تحقیق فراوان، به حقانیت این مذهب راستین پی برد و نهایتا به مذهب شیعه تشرف یافت.

ایشان پس از تشرف به مکتب تشیع، عمر بابرکت خویش را وقف ترویج و تبلیغ این مکتب نورانی در هلند، آلمان و برخی دیگر از مناطق اروپا نمود تا جایی که در نتیجه تلاش‌های خستگی‌ناپذیر ایشان بیش از دو هزار نفر از مردم آن مناطق به مذهب تشیع  متمایل شدند که تعدادی از آنها برای تحصیل علوم حوزوی راهی ایران شدند.

مرحوم اوجی، از اعضای مجمع عمومی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود. ایشان در سال ۱۳۹۶ش در سفری به مشهد مقدس، «مرکز اسلامی قرآن و اهل‌بیت(ع)» را که در هلند تأسیس کرده بود و شعبه‌های آن را وقف امام رضا(ع) کرد.

حاج محمد عرب (۱۳۱۴-۱۳۹۹ش) دیپلمات ایرانی بود که سالیان متمادی از عمر بابرکت خویش را وقف اعتلای پرچم نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در جهان نمود. ایشان، سال‌های مدیدی در سمت معاونت وزارت امور خارجه، معاونت سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، سفیر جمهوری اسلامی ایران در عمان و سرکنسولگری جمهوری اسلامی ایران در دبی به این نظام مقدس خدمت کرد تا جایی که رهبر نظام جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت‌الله خامنه‌ای ایشان را به شیخ‌المعاونین ملقب فرمودند.

 مرحوم عرب پیش از پیروزی انقلاب اسلامی نیز در سنگر مبارزه با رژیم پهلوی به ایران اسلامی و مردم آن خدمت کرد. ایشان در توزیع اعلامیه‌های رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی(ره) در میان توده‌های مردم نقش بسزایی ایفا نمود و در این راه رنج زندان و درد شکنجه را با جان خرید.

این دیپلمات ایرانی، مدتی مسؤلیت نمایندگی مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) در شهر مقدس قم را بر عهده داشت و از این طریق نیز منشأ خدمات فراوانی به پیروان مکتب اهل‌بیت(ع) گردید.