کریس هیور: امام حسین(ع) متعلق به یک جماعت و گروه دینی نیست، بلکه به نوع بشر تعلق دارد
در جشنواره بین المللی أنا من حسین که صبح امروز در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) برگزار شد، پیام تصویری آقای «کریس هیور» اسلام شناس و اندیشمند مسیحی قرائت شد.
به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - در جشنواره بین المللی أنا من حسین که صبح امروز در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) برگزار شد، پیام تصویری آقای «کریس هیور» اسلام شناس و اندیشمند مسیحی قرائت شد.
کریس هیور در ابتدا با ابراز خرسندی از تصمیم بنیاد بین المللی عاشورا در ترجمه کتابش در مورد امام حسین (ع) به زبان های مختلف اظهار داشت: دو هدف خاص از تالیف این کتاب داشتم: اول این که می خواستم مطمئن شوم در مورد ماجرای امام حسین (ع) شناخت بیشتری فراهم خواهد شد برای آن دست از افرادی که مسلمان و یا شاید مذهبی نیستند، اما در عین حال نیاز است که در مورد سیره این شخصیت بزرگ بیشتر بدانند.
وی افزود برای شناخت بیشتر شخصیت امام حسین (ع)، به یک معرفی اصیل و معتبر از حیات و فعالیت های او نیاز است؛ لذا این کتاب از منابع اصیل شیعه، به ویژه منابع اولیه و قدیمی جمع آوری شده است تا از این موضوع اطمینان حاصل شود که مطالب در مورد خود امام (ع) بوده و شامل مطالبی که بعد‌ها به روایات افزوده شده، نیست. بدین منظور نه تنها در مورد انتخاب خود منابع دقت کردم، بلکه همه مطالب آن‌ها را نیز با یکی از علمای شیعه که همکار من است مداقّه کردم تا از ترجمه و فهم آن اطمینان حاصل کنم.
اسلام شناس برجسته مسیحی درباره هدف دوم از تالیف این کتاب گفت: پاسخ به این سوال است که ما انسان ها از حیات امام حسین (ع) چه می توانیم بیاموزیم. در اینجا راه بسیار مشخص است. قرآن، همانطور که خود فرموده است، نه تنها راهنمای مسلمانان بلکه راهنمای همه انسانها است؛ درست مانند خود پیامبر (ص) که برای همه جهانیان برکت و رحمت است؛ بنابراین وظیفه ما که با آموزه های قرآن، پیامبر (ص) و ائمه (ع) آشنایی داریم، این است که این حکمت را در دسترس همه انسانها قرار دهیم؛ به طوری که آن‌ها آن را درک کنند و این حکمت با قلب ها و اذهان آن‌ها سخن بگوید؛ و بدین ترتیب آن‌ها نیز بتوانند با این حکمت به رشد و تعالی برسند.
هیور ادامه داد: همه شخصیت های بزرگ دینی ما، مانند امام حسین (ع) فقط متعلق به یک جماعت و گروه دینی نبوده بلکه متعلق به خداوند و از آنجا متعلق به نوع بشر هستند. به طوری که ما می توانیم کاری کنیم که پیام شخصیت های دینی بر قلب انسان ها اثر بگذارد به گونه ای که بتوانند حیات خود را به سوی مسیری که خداگونه‌تر است پیش ببرند. این درک من از اسلام به عنوان دین فطرت است؛ دینی که مسیر طبیعی و فطری زندگی انسان ها است؛ دینی که همه انسان ها می‌توانند آن پیام را دریافت کنند. این ها مطالبی است که من تلاش کرده ام در این کتاب بیان کنم؛ و به همین دلیل بوده است که بنیاد عاشورا تصمیم گرفته است این کتاب را به طور گسترده در دسترس قرار دهد.
وی با ابراز تأسف از عدم حضور در آیین افتتاحیه جشنواره أنا من حسین، افزود: هنگام برگزاری کنفرانس در تهران، باید در جلسه انجمن الهیات اسلام و مسیحیت در آلمان شرکت می کردم.
نویسنده برجسته مسیحی گفت: در اینجا اجازه می خواهم به برخی درس ها از حیات و معارف امام حسین (ع) اشاره کنم؛ مطالبی که به نظرم دانستن آن برای مردم جهان بسیار مهم است. اول این که قدرت و کیفیت ایمان تا چه اندازه می تواند بالا باشد؟ چرا که می دانیم امام حسین (ع) از همان ابتدا و زمانی که در مدینه بود، می دانست که نه تنها باید علیه ظلم و ستم قیام کند، بلکه خبر داشت که اراده خداوند بر این تعلق گرفته است که جان او باید فدا شده و او باید شهید شود. همچنین می دانیم که او از پیامبر (ص) دانست که جان وی در راه آرمانش فدا خواهد شد. با این حال وی به مسیر خود به صورت کاملا مصمم ادامه داد و همه خانواده نزدیک وی کاملا ایمان و یقین داشتن که خداوند از همه آگاه تر است و او بنده مطیع خداوند است.
کریس هیور بیان کرد: درس عمیق دیگری که می توانیم بگیریم، تلاش امام حسین (ع) برای جلوگیری از خونریزی تا حد ممکن است. می بینیم که وی از مدینه به مکه و از مکه به صحرا رفت تا بدین شکل زمانی که ماموران [یزید]برای گرفتن بیعت به سوی او آمدند، از فوران خشونت در میان مردم جلوگیری شود؛ و در طول ماجرا بار‌ها و بار‌ها مشاهده می کنیم که او همیشه به دنبال اجتناب از خونریزی است و می خواهد آخرین کسی باشد که هر برخوردی را آغاز می کند. درست تا آخرین لحظات در روز عاشورا وی از وارد آوردن اولین ضربه خودداری می‌کند.
اندیشمند مسیحی غلبه «خیر» بر نیت بد یک انسان را در نهضت عاشورای حسینی موردتوجه قرار داد و اظهار داشت: این را در مورد حر و افرادش می‌بینیم که سواره راهی اردوگاه امام حسین (ع) می‌شوند. حر به جای اینکه مورد عتاب امام (ع) قرار گیرد، امام (ع) از او به صورت دوستانه استقبال کرده و حتی ذخیره آبش را با او تقسیم می کند. رفتار نیک امام (ع)، حر را تحت تاثیر گذاشته و او را دگرگون می کند، به طوری که در روز عاشورا از اردوگاه ظالم خارج شده و به سمت امام حسین (ع) راهی می شود. نکته بسیار مهم این است که بعد از این واقعه، امام حسین (ع) با حر چه کرد. امام (ع) نه تنها حر را می بخشد و او را به کرامت والای انسانی می رساند، بلکه به او اجازه می دهد تا جان خود را به عنوان یک شهید در کنار خود فدا کند.
وی اهمیت والای آزادی در نهضت عاشورا بسیار ارزشمند توصیف کرد و گفت: می‌بینیم که شب عاشورا امام حسین (ع) بر آزادی تاکید می کند و به همه یارانش آزادی می دهد که بروند و خود را نجات دهند. او چراغ خیمه را خاموش می کند تا آن‌ها بتوانند بدون هیچ ترسی از واکنش امام (ع) بروند؛ بنابراین آزادی اهمیت والایی دارد. همچنین می‌بینیم که در خود روز عاشورا به برده ای مثل جوون آزادی داده می‌شود تا بتواند آزادانه جان خود را در کنار امام حسین (ع) فدا کند.
کریس هیور در پایان گفت: بنیاد عاشورا به خاطر ابتکار در عرضه گسترده این کتاب تشکر می‌کنم و امیدوارم بر افراد زیادی تأثیر داشته باشد.
.....................................
پایان پیام/ 167
در جشنواره بین المللی أنا من حسین که صبح امروز در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) برگزار شد، پیام تصویری آقای «کریس هیور» اسلام شناس و اندیشمند مسیحی قرائت شد.
به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - در جشنواره بین المللی أنا من حسین که صبح امروز در حرم حضرت عبدالعظیم (ع) برگزار شد، پیام تصویری آقای «کریس هیور» اسلام شناس و اندیشمند مسیحی قرائت شد.
کریس هیور در ابتدا با ابراز خرسندی از تصمیم بنیاد بین المللی عاشورا در ترجمه کتابش در مورد امام حسین (ع) به زبان های مختلف اظهار داشت: دو هدف خاص از تالیف این کتاب داشتم: اول این که می خواستم مطمئن شوم در مورد ماجرای امام حسین (ع) شناخت بیشتری فراهم خواهد شد برای آن دست از افرادی که مسلمان و یا شاید مذهبی نیستند، اما در عین حال نیاز است که در مورد سیره این شخصیت بزرگ بیشتر بدانند.
وی افزود برای شناخت بیشتر شخصیت امام حسین (ع)، به یک معرفی اصیل و معتبر از حیات و فعالیت های او نیاز است؛ لذا این کتاب از منابع اصیل شیعه، به ویژه منابع اولیه و قدیمی جمع آوری شده است تا از این موضوع اطمینان حاصل شود که مطالب در مورد خود امام (ع) بوده و شامل مطالبی که بعد‌ها به روایات افزوده شده، نیست. بدین منظور نه تنها در مورد انتخاب خود منابع دقت کردم، بلکه همه مطالب آن‌ها را نیز با یکی از علمای شیعه که همکار من است مداقّه کردم تا از ترجمه و فهم آن اطمینان حاصل کنم.
اسلام شناس برجسته مسیحی درباره هدف دوم از تالیف این کتاب گفت: پاسخ به این سوال است که ما انسان ها از حیات امام حسین (ع) چه می توانیم بیاموزیم. در اینجا راه بسیار مشخص است. قرآن، همانطور که خود فرموده است، نه تنها راهنمای مسلمانان بلکه راهنمای همه انسانها است؛ درست مانند خود پیامبر (ص) که برای همه جهانیان برکت و رحمت است؛ بنابراین وظیفه ما که با آموزه های قرآن، پیامبر (ص) و ائمه (ع) آشنایی داریم، این است که این حکمت را در دسترس همه انسانها قرار دهیم؛ به طوری که آن‌ها آن را درک کنند و این حکمت با قلب ها و اذهان آن‌ها سخن بگوید؛ و بدین ترتیب آن‌ها نیز بتوانند با این حکمت به رشد و تعالی برسند.
هیور ادامه داد: همه شخصیت های بزرگ دینی ما، مانند امام حسین (ع) فقط متعلق به یک جماعت و گروه دینی نبوده بلکه متعلق به خداوند و از آنجا متعلق به نوع بشر هستند. به طوری که ما می توانیم کاری کنیم که پیام شخصیت های دینی بر قلب انسان ها اثر بگذارد به گونه ای که بتوانند حیات خود را به سوی مسیری که خداگونه‌تر است پیش ببرند. این درک من از اسلام به عنوان دین فطرت است؛ دینی که مسیر طبیعی و فطری زندگی انسان ها است؛ دینی که همه انسان ها می‌توانند آن پیام را دریافت کنند. این ها مطالبی است که من تلاش کرده ام در این کتاب بیان کنم؛ و به همین دلیل بوده است که بنیاد عاشورا تصمیم گرفته است این کتاب را به طور گسترده در دسترس قرار دهد.
وی با ابراز تأسف از عدم حضور در آیین افتتاحیه جشنواره أنا من حسین، افزود: هنگام برگزاری کنفرانس در تهران، باید در جلسه انجمن الهیات اسلام و مسیحیت در آلمان شرکت می کردم.
نویسنده برجسته مسیحی گفت: در اینجا اجازه می خواهم به برخی درس ها از حیات و معارف امام حسین (ع) اشاره کنم؛ مطالبی که به نظرم دانستن آن برای مردم جهان بسیار مهم است. اول این که قدرت و کیفیت ایمان تا چه اندازه می تواند بالا باشد؟ چرا که می دانیم امام حسین (ع) از همان ابتدا و زمانی که در مدینه بود، می دانست که نه تنها باید علیه ظلم و ستم قیام کند، بلکه خبر داشت که اراده خداوند بر این تعلق گرفته است که جان او باید فدا شده و او باید شهید شود. همچنین می دانیم که او از پیامبر (ص) دانست که جان وی در راه آرمانش فدا خواهد شد. با این حال وی به مسیر خود به صورت کاملا مصمم ادامه داد و همه خانواده نزدیک وی کاملا ایمان و یقین داشتن که خداوند از همه آگاه تر است و او بنده مطیع خداوند است.
کریس هیور بیان کرد: درس عمیق دیگری که می توانیم بگیریم، تلاش امام حسین (ع) برای جلوگیری از خونریزی تا حد ممکن است. می بینیم که وی از مدینه به مکه و از مکه به صحرا رفت تا بدین شکل زمانی که ماموران [یزید]برای گرفتن بیعت به سوی او آمدند، از فوران خشونت در میان مردم جلوگیری شود؛ و در طول ماجرا بار‌ها و بار‌ها مشاهده می کنیم که او همیشه به دنبال اجتناب از خونریزی است و می خواهد آخرین کسی باشد که هر برخوردی را آغاز می کند. درست تا آخرین لحظات در روز عاشورا وی از وارد آوردن اولین ضربه خودداری می‌کند.
اندیشمند مسیحی غلبه «خیر» بر نیت بد یک انسان را در نهضت عاشورای حسینی موردتوجه قرار داد و اظهار داشت: این را در مورد حر و افرادش می‌بینیم که سواره راهی اردوگاه امام حسین (ع) می‌شوند. حر به جای اینکه مورد عتاب امام (ع) قرار گیرد، امام (ع) از او به صورت دوستانه استقبال کرده و حتی ذخیره آبش را با او تقسیم می کند. رفتار نیک امام (ع)، حر را تحت تاثیر گذاشته و او را دگرگون می کند، به طوری که در روز عاشورا از اردوگاه ظالم خارج شده و به سمت امام حسین (ع) راهی می شود. نکته بسیار مهم این است که بعد از این واقعه، امام حسین (ع) با حر چه کرد. امام (ع) نه تنها حر را می بخشد و او را به کرامت والای انسانی می رساند، بلکه به او اجازه می دهد تا جان خود را به عنوان یک شهید در کنار خود فدا کند.
وی اهمیت والای آزادی در نهضت عاشورا بسیار ارزشمند توصیف کرد و گفت: می‌بینیم که شب عاشورا امام حسین (ع) بر آزادی تاکید می کند و به همه یارانش آزادی می دهد که بروند و خود را نجات دهند. او چراغ خیمه را خاموش می کند تا آن‌ها بتوانند بدون هیچ ترسی از واکنش امام (ع) بروند؛ بنابراین آزادی اهمیت والایی دارد. همچنین می‌بینیم که در خود روز عاشورا به برده ای مثل جوون آزادی داده می‌شود تا بتواند آزادانه جان خود را در کنار امام حسین (ع) فدا کند.
کریس هیور در پایان گفت: بنیاد عاشورا به خاطر ابتکار در عرضه گسترده این کتاب تشکر می‌کنم و امیدوارم بر افراد زیادی تأثیر داشته باشد.
.....................................
پایان پیام/ 167