آیت الله «رضا رمضانی» با ارسالی پیامی به رئیس شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع)، درگذشت ابوالشهید آیت الله «عباسعلی اختری» نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری را تسلیت گفت.
در بخشی از این پیام آمده است: فعالیتهای خستگیناپذیر آیت الله عباسعلی اختری پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در مجلسین شورا و خبرگان، شورای سیاستگذاری ائمه جمعه، دیوان عالی کشور، سنگر مسجد و امامت جمعه، بنیاد مسکن و... همه در راه خدمت مردم مستضعف و نظام مقدس جمهوری اسلامی بود.
متن کامل این پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
إذا ماتَ المُؤْمِنُ الفَقيهُ ثلمَ في الإسلامِ ثُلْمَة لا يَسُدُّها شَيْءٌ .
آیتالله محمدحسن اختری دام عزه العالی
رییس محترم شورای عالی مجمع جهانی اهلبیت علیهم السلام
سلام علیکم بما صبرتم؛
ارتحال عالم ربانی، اندیشمند گرامی و روحانی خدوم، ابوالشهید آیت الله حاج شیخ عباسعلی اختری موجب تأسف و تأثر شد.
آن دانشمند مجاهد، علم خویش را به زینت عمل آراسته بود و به همین رو، از پیشگامان نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی(ره) بود.
فعالیتهای خستگیناپذیر ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در مجلسین شورا و خبرگان، شورای سیاستگذاری ائمه جمعه، دیوان عالی کشور، سنگر مسجد و امامت جمعه، بنیاد مسکن و... همه در راه خدمت مردم مستضعف و نظام مقدس جمهوری اسلامی بود.
مرحوم آیت الله عباسعلی اختری همچنین علاوه بر تدریس در حوزه و دانشگاه، آثار مکتوب ارزشمندی در تبیین معارف قرآن و عترت از خویش بر جای نهاد که در کنار خدمات اجتماعی ایشان، باقیات صالحات آن فقید خواهد بود.
اینجانب این ثلمه جبرانناپذیر را به رهبر معظم انقلاب اسلامی، حوزههای علمیه، مردم شهیدپرور سرخه و سمنان، شاگردان و علاقمندان ایشان و به جنابعالی و بیت معزز اختری تسلیت عرض میکنم.
از درگاه ایزد منان برای آن عزیز و فرزند شهیدش علو درجات و حشر با اولیاء طاهرینشان، و برای همه وابستگان و بازماندگان صبر و سلوان مسألت دارم.
وإنا لله وإنا إلیه راجعون
رضا رمضانی
10 آبان 1401
شایان ذکر است که آیت الله «عباسعلی اختری» نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه اسبق سمنان شامگاه دیروز دوشنبه نهم آبان 1401، دار فانی را وداع گفت.
مرحوم اختری پدر شهید نیز بود و فرزندش «نور الله اختری» را تقدیم اسلام و انقلاب کرد. ایشان به دلیل بیماری سرطان، از چند روز گذشته در بیمارستان بستری بود.
...........................
پایان پیام/ 268-101