ترجمه فارسی کتاب "الامامة والولایة في القرآن الکریم" از سوی انتشارات مجمع جهانی اهل بیت(ع) در شمارگان 1000 نسخه به بازار نشر رسید و در اختیار عموم محققان حوزوی و دانشگاهی و سایر علاقه مندان قرار گرفت.
حجت الاسلام «عباس جعفری فراهانی» دبیر شورای کتاب مجمع در معرفی کتاب اظهار کرد: کتاب ارزشمند الامامة والولایة فی القرآن الکریم به زبان عربی از سوی جمعی از دانشمندان و مولفان گرانقدر حوزه علمیه قم حضرات آیات سید علیاکبر موسوی یزدی، محمد محمدی گیلانی، محمد یزدی، حسین مظاهری، محمدتقی مصباح یزدی و محمدعلی تسخیری در پانزده فصل تنظیم شده است.
وی افزود: این کتاب به بررسی موضوع امامت از رهگذر قرآن کریم و سنت شریف با هدف روشن شدن حقیقت و پاسخگویی به شبهههای برخی از دانشمندان که منکر وجود آیات قرآنی برای اثبات امامت و ولایت پرداخته است. ابتدا به خلافت به عنوان زیربنای کمال انسانی و هدف آن پرداخته است و ذکر مینمایند که دو نوع خلافت و جانشینی (الهی و بشری) در قرآن کریم به کار رفته است و مراد جانشینی در آیه خلافت جانشینی الهی است.
دبیر شورای کتاب مجمع گفت: نویسندگان در ادامه به ویژگیها و عناصر لازم برای امامت، اولی الامر، آیه مباهله، آیه ولایت، مفهوم قرآنی ولایت، آیه تبلیغ، آیه اکمال، آیه علم الکتاب، آیه بینه، آیه تطهیر و ... اشاره مینمایند. نگارندگان در پایان به نتیجهگیری میپردازند و بیان میکنند که ولایت امامان علیهم السلام یک حقیقت مسلم قرآنی است و در آیات متعددی مطرح شده و این جانشینی با تعیین الهی انجام میگیرد و مردم در آن نقشی ندارند.
حجت الاسلام جعفری فراهانی تصریح کرد: همچنین امامت یک مقام فرمانروایی و رهبری در عرصه اجتماعی و سیاسی است و اطاعت از همه فرمانهای ایشان در بر مردم واجب است. امام مصون از خطا و فراموشی و گناه است و از ویژگیهای امامت، برخورداری از علم کتاب و علم شهودی و حضوری است.
وی در پایان افزود: کتاب الامامة والولایة فی القرآن الکریم با تصویب شورای کتاب مجمع پس از انتشار به زبان عربی توسط مجمع، با تلاش اداره ترجمه مجمع و همکاری آقای احمد ناظم به فارسی برگردان و با عنوان امامت و ولایت در قرآن از سوی انتشارات مجمع جهانی اهل بیت(ع)، در سال 1397 همزمان با سی و یکمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، در شمارگان 1000 نسخه به بازار نشر رسید و در اختیار عموم محققان حوزوی و دانشگاهی و سایر علاقه مندان قرار گرفت.
توضیحات بیشتر در معرفی کتاب
الإمامة و الولاية في القرآن الكريم، اثر گروهی از علما، کتابی است پیرامون مباحث مربوط به امامت و ولایت در قرآن کریم که توسط مجمع جهانی اهلبیت (ع)، تحقیق شده است.
ساختار:
کتاب با دو مقدمه از ناشر و نویسندگان آغاز و مطالب در پانزده فصل و یک خاتمه، سامان یافته است.
نویسنده ابتدا آیه مورد نظر را مطرح نموده و سپس پیرامون آن، به طرح مباحث پرداخته و موضوع امامت و ولایت را در قرآن کریم، مورد بحث و بررسی قرار داده و از روایات نیز استفاده کرده است.
گزارش محتوا:
در مقدمه نخست ناشر، ضمن اشاره به نام اساتید و علمایی که در تدوین اثر حاضر، نقش داشتهاند حضرات آقایان سید علیاکبر موسوی یزدی، محمد محمدی گیلانی، محمد یزدی، حسین مظاهری، محمدتقی مصباح یزدی و محمدعلی تسخیری، به توضیح این مطلب پرداخته شده است که امامت در طول تاریخ اسلامی، چهار دوره اساسی را سپری کرده است: دوران نفی، ایمان سطحی، ایمان واقعی و غلو.
در مقدمه دوم، به بیان این نکته پرداخته شده که مطالب اثر حاضر، حول اثبات اصل امامت از خلال آیات قرآن و سنت - بدون تفصیل مباحث آن - شکل گرفته و هدف اصلی نویسندگان از تدوین آن، تبیین حق و دفع شبهات کسانی است که خیال میکنند: ادله قرآنی بر اثبات امامت و ولایت، وجود ندارد.
در فصل نخست، با توجه به آیات شریفه 30 تا 33 سوره بقره که موضوع خلقت انسان و قرار داده شدن وی بهعنوان خلیفه خداوند بر روی زمین را مطرح نموده، مسئله خلافت، اساس و غایت کمال انسانی دانسته شده و بدین منظور، به بحث پیرامون خلافت الهی و ملاکات آن، پرداخته شده است.
در فصل دوم، با توجه به آیه مباهله، به معرفی مقومات و خصایص امامت، پرداخته شده و حقیقت امامت ابراهیمی، در سه مؤلفه زیر، بررسی شده است: نقش ابتلاء در امامت؛ جایگاه امامت در قیاس با نبوت و شرط عصمت در امامت.
نویسندگان در فصل سوم، با توجه به آیه 59 سوره نساء: «يا أَيهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِي شَيءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ الرَّسُولِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيوْمِ الْآخِرِ ذٰلِكَ خَيرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْوِيلاً؛ اى کسانى که ایمان آوردهاید، خدا را اطاعت کنید و پیامبر و اولیاى امر خود را [نیز] اطاعت کنید؛ پس هرگاه در امرى [دینى] اختلاف نظر یافتید، اگر به خدا و روز بازپسین ایمان دارید، آن را به [کتاب] خدا و [سنت] پیامبر [او] عرضه بدارید، این بهتر و نیکفرجامتر است». ابتدا صلاحیتهای «أولوالأمر» را بررسی نموده و سپس به این پرسش، پاسخ داده شده است که «أولوالأمر»، چه کسانی هستند؟
در فصل چهارم، به تبیین مفهوم ولایت در قرآن کریم پرداخته شده و در فصل پنجم، با اشاره به آیه تبلیغ، امامت امتداد رسالت دانسته شده است.
در فصل ششم، با بحث پیرامون آیه اکمال و بررسی مناقشات عقلی و وقایع تاریخی اتفاقافتاده پیرامون این آیه شریفه، امامت، اکمال دین و اتمام نعمت دانسته شده است.
آیه 43 سوره رعد که به آیه «علم الکتاب» معروف است، از دیگر آیاتی است که در فصل هفتم، در مورد امامت و علم امام، مورد احتجاج قرار گرفته[۹] و در فصل هشتم، با استفاده از آیه 17 سوره هود: «أَفَمَنْ كَانَ عَلَى بَينَةٍ مِنْ رَبِّهِ وَ يتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتَابُ مُوسَى إِمَاماً وَ رَحْمَةً أُولٰئِكَ يؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يكْفُرْ بِهِ مِنَ الْأَحْزَابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ فَلاَ تَكُ فِي مِرْيةٍ مِنْهُ إِنَّهُ الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ وَ لٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يؤْمِنُونَ؛ آیا کسى که از جانب پروردگارش بر حجتى روشن است و شاهدى از [خویشان] او، پیرو آن است و پیش از وى [نیز] کتاب موسى راهبر و مایه رحمت بوده است [دروغ مىبافد]؛ آنان [که در جستجوى حقیقتند] به آن مىگروند و هرکس از گروههاى [مخالف] به آن کفر ورزد، آتش وعدهگاه اوست. پس در آن تردید مکن که آن حق است [و] از جانب پروردگارت [آمده است]، ولى بیشتر مردم باور نمىکنند». یکی از شؤون امامت، شاهد و بینه بودن بر امت، دانسته شده است.
در فصل نهم داستان مباهله پیامبر(ص) با اهل نجران و دلالت آیه مباهله بر فضیلت اهلبیت(ع) و شبهات واردشده پیرامون آن، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
موضوعاتی که در سایر فصول، مورد بحث و بررسی قرار گرفته، بهترتیب عبارتند از: امامت معصوم؛ مودت ولایت؛ امت وسط و شاهد بودن؛ برگزیده بودن و شهادت؛ رقابت ولات.
فصل آخر، به ذکر خلاصه مطالب و نتیجه بررسی هریک از آیات مطرحشده در کتاب، اختصاص یافته است.
در خاتمه کتاب، بحث کوتاه و مختصری پیرامون بعضی از خصوصیات امامت، از جمله علم به غیب و عصمت، مطرح گردیده است.
المجمع العالمي لأهل البيت عليهم السلام، منظمة غير حكومية وعالمية شيعية تعنى بنشر معارف أهل البيت عليهم السلام وترسيخ الوحدة الإسلامية والعمل على اكتشاف وتنظيم أتباع العترة الطاهرة (ع) وتعليمهم ودعمهم.
أنشئت المنظمة علي يد نخبة من الشيعة ويشرف عليها الولي الفقيه والمرجعية الشيعية العليا.
قد قامت المنظمة منذ تأسيسها بدور إيجابي في المستوي العالمي في ترسيخ أسس الوحدة بين مختلف المذاهب الإسلامية.