اخبار مجمع

• 

  اخبار تازه های نشر

  جلد سوم «فضائل الخمسه من الصحاح السته» به زبان اندونزیایی ترجمه و منتشر شد

  به همت مجمع جهانی اهل بیت(ع)، جلد سوم «فضائل الخمسه من الصحاح السته» به زبان اندونزیایی ترجمه و در کشور اندونزی منتشر شد.

• 

  اخبار

  فراخوان رویداد اربعینی «نحن ابناء الحسین» منتشر شد + پوستر

  فراخوان شرکت در پویش بین‌المللی «نحن ابناء الحسین علیه‌السلام» با محوریت تولید محتوا از حضور زائران غیرایرانی اربعین در قالب‌های مختلف، منتشر شد.

• 

  اخبار اخبار دبیرکل

  پیام تسلیت دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) به آیت‌الله شبیری زنجانی

  در پی درگذشت همسر حضرت آیت الله شبیری زنجانی، دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) پیام تسلیتی صادر کرد.

• 

  اخبار تازه های نشر

  جلد دوم «فضائل الخمسه من الصحاح السنه» به زبان اندونزیایی ترجمه و منتشر شد

  به همت مجمع جهانی اهل بیت(ع)، جلد دوم «فضائل الخمسه من الصحاح السنه» به زبان اندونزیایی ترجمه و منتشر شد.

• 

  جلد سوم «فضائل الخمسه من الصحاح السته» به زبان اندونزیایی ترجمه و منتشر شد

  به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) -به همت مجمع جهانی اهل بیت(ع)، جلد سوم «فضائل الخمسه من الصحاح السته» به زبان اندونزیایی ترجمه و در کشور اندونزی منتشر کرد.

  این اثر ذکر گوشه‌هایی از فضایل و مناقب اهل بیت علیهم السلام است. نویسنده در این کتاب درصدد بوده تا با دقت در منابع ششگانه حدیثی اهل سنت، ترسیمی از ابعاد گسترده مقامات معنوی و اخلاق و فضایل در زندگانی فردی و اجتماعی امام علی علیه السلام، حضرت فاطمه سلام الله عليها، امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام و جایگاه ویژه آن بزرگواران نزد پیامبر صلی الله علیه و آله را در معرض دید مخاطبان خود قرار دهد.

  شیوه ارایه تحقیق در این تلاش علمی مبتنی بر آن بوده که نگارنده فضیلتی از فضایل آن یگانه های عالم و یا صفتی از اوصاف ایشان را محور قرار داده و منابع مختلف حدیثی اهل سنت را در آن باره کاویده و به نمونه های متعدد و تفاوت های نقلی آنها اشاره کرده است.

  جلد سوم «فضائل الخمسه من الصحاح السته» اثر سید مرتضی حسینی فیروزآبادی است و از سوی عمار فوزی ترجمه و در قطع وزیری منتشر شده است.

  

  به همت مجمع جهانی اهل بیت(ع)، جلد سوم «فضائل الخمسه من الصحاح السته» به زبان اندونزیایی ترجمه و در کشور اندونزی منتشر شد.

• 

  بازدید مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم از خبرگزاری ابنا + تصاویر

  «امیرعلی عموزاده»، ضمن حضور در مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) در قم، از خبرگزاری ابنا بازدید کرد.

  به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - «امیرعلی عموزاده» مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم ضمن حضور در مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) در قم، از خبرگزاری ابنا بازدید کرد.

  در این بازدید، جلسه‌ای با حضور عموزاده و «حسن صدرایی عارف» مدیر مسئول خبرگزاری ابنا برگزار شد و پیرامون بهره‌مندی از ظرفیت های متقابل و هم افزایی در عرصه های مختلف، گفتگو صورت گرفت.

• 

  مدير نمایندگی مجمع جهانی اهل بیت(ع) در عراق: اربعین جزء زندگی عراقی‌ها است و با آن زندگی می‌کنند

  به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - در آستانه اربعین سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و حضور میلیونی زائران سیدالشهداء(ع) در پیاده‌روی اربعین، خبرگزاری ابنا سلسله نشست‌ها و گفت‌وگوهایی با علما و برخی شخصیت‌ها درباره اهمیت و جنبه‌های مختلف این آئین انجام داده است.

  در این راستا، خبرنگار ابنا با حجت‌الاسلام و المسلمین «سید محمدرضا آل ايوب» مدير نمایندگی مجمع جهانی اهل بیت(ع) در عراق گفت‌وگو کرده که متن کامل آن در پی‌ می‌آید:

  *در ابتدا، به صورت مختصر درباره فضیلت و جایگاه بزرگداشت اربعین حسینی در مکتب شیعه بگویید.

  بسم الله الرحمن الرحیم

  ابتدا از خبرگزاری تأثیرگذار ابنا به خاطر برنامه‌های ارزشمند آن تقدیر و تشکر می‌کنم که در حقیقت می‌توان گفت که کار این خبرگزاری مبارک، احیاء امر اهل بیت(ع) است. لذا کارهای شما، حرکت‌هایی که انجام می‌دهید، اطلاع‌رسانی‌هایی که انجام می‌دهید و علوم اهل‌بیت(ع) را به گوش جهانیان می‌رسانید، عبادت است. این ارزش کار خبرگزاری مبارک ابنا است.

  در خصوص آقا سیدالشهداء(ع) دو گونه روایت داریم. یک دسته در خصوص زیارت آن حضرت است که امام صادق(ع) درباره کسانی که به زیارت ایشان مشرف می‌شوند، می‌فرمایند که اگر مردم می‌دانستند چه اجر و پاداشی در زیارت آقا سیدالشهداء هست «لَماتُوا شَوقاً»، یعنی آن‌قدر اجر و پاداشش زیاد است که شوق سراسر وجود آن‌ها را فرامی‌گرفت. زیارت اباعبدالله(ع) مورد تأکید اهل‌بیت(ع) بوده است. چرا؟ به خاطر این‌که تمام این‌ها پیام‌های الهی برای روشنگری و بصیرت‌افزایی است. حتی گریه کردن هم همین‌طور است. امام رضا(ع) گریه کردن را هدف‌دار می‌کنند: «يَا بنَ شَبيبٍ، إن كُنتَ باكِيا لِشَيءٍ فَابكِ لِلحُسَين»، حتی گریه کردن ما باید هدف‌دار و بیدارگرانه باشد و در آن بصیرت‌افزایی باشد. این اهدافی است که در زیارت آقا سیدالشهداء(ع) هست.

  به علاوه حرکتی که در سال‌های اخیر تقویت شد، حرکت و جریان اربعین است که امام حسن عسکری(ع) زیارت اربعین را جزء خصایص و ویژگی‌های انسان مؤمن می‌دانند. زیارت اربعین به عنوان یک نقطه‌ی اوج و نقطه‌ی عطف جهان اسلام و یا جامعه‌ی بشریت است. چرا؟ به خاطر این‌که هم‌چنان که در قیام امام حسین(ع)، گروه‌های مختلف حضور داشتند، مسیحی که پیرو اهل بیت(ع) شده بود و یا طرفدار بعضی از خلفا که به لشگر امام حسین(ع) ملحق شده بود؛ معلوم می‌شود که امام حسین(ع)، شخصیت بین المللی و شخصیتی برای تمام ادیان و برای زنده کردن دین حقیقی خداوند تبارک و تعالی است.

  امروزه می‌بینیم که این حرکت ارزشمند تبدیل به یک مرکزیت وحدت بین جامعه‌ی بشری شده است؛ علاوه بر جامعه‌ی اسلامی، باعث وحدت جامعه‌ی بشری شده است. همه درباره‌ی اربعین می‌گویند، مسیحی‌ها و غیرمسلمانان در خصوص عظمت اربعین قلم می‌زنند و این حرکت جهادگونه‌ای که اخیراً اتفاق افتاده است.

  خداوند تبارک و تعالی چه بسا زیارت امام حسین(ع) را معادل با زیارت عرش الهی می‌داند. این جایگاه و مقامی است که خداوند تبارک و تعالی برای زائرین امام حسین(ع) در نظر گرفته است. علاوه بر این‌که حتی از ویژگی‌های امام حسین(ع) این است که افرادی که امام حسین(ع) را زیارت می‌کنند، ایام زیارت، جزء عمرشان حساب نمی‌شود. یعنی خداوند این قسمت را نورانی قرار داده و اساساً جزء عمر حساب نمی‌شود.

  *با توجه به اینکه حضرتعالی چندین سال در نجف تحصیل و زندگی کرده‌اید، آداب و رسوم مردم و علما در ایام پیاده‌روی اربعین چه بود؟

  بنده با مرحوم پدرم تقریبا تا حدود 15-16 سالگی در نجف اشرف بودم. آن زمان حزب بعث بر عراق حکومت می‌کرد و جوّ خفقان و وحشت در عراق حاکم بود. بنابراین به هیچ عنوان مناسک دینی برقرار و برگزار نمی‌شد. اگر هم قرار بود برگزار شود، باید زیر نظر استخبارات یعنی نیروهای امنیتی انجام می‌شد. گاهی از اوقات منبری‌ها و خطبا را به دعا کردن برای صدام و حزب بعث وادار می‌کردند به همین دلیل خیلی‌ها منبر را صرفاً به خاطر این قضایا تعطیل می‌کردند. افرادی که در مراسم عزاداری شرکت می‌کردند شناسایی و غالباً توسط حزب بعث دستگیر می‌شدند. این جوّ خفقانی بود که ایجاد کرده بودند، ولی احسنت بر این ملت غیور و شجاع که در عین حال اگر مجالس عزاداری به آن صورت علنی برگزار نمی‌شد ولی در منازل خودشان یا در اماکنی که مقداری از نظر امنیتی در امان بودند، مراسم را برگزار می‌کردند. سعی‌شان بر این بود که فرزندان و جوانان‌شان با تفکرات عاشورایی آشنا شوند و این حرکت را ادامه دادند.

  در عین حال عملا مردم به خاطر وحشتی که داشتند نمی‌توانستند به پیاده‌روی و عزاداری اربعین بپردازند.

  بنده به یاد دارم که نوجوان بودم و تصمیم گرفتیم با بعضی از بزرگواران و علمای نجف اشرف به پیاده‌روی اربعین برویم. روزها استراحت می‌کردیم و شب‌ها استفاده از تاریکی شب را مدنظر قرار می‌دادیم و حرکت می‌کردیم.

  *قبل از انقلاب بود؟

  نه، اوایل انقلاب و زمانی بود که صدام به قدرت رسیده بود. ما قبل از خان النص و از مسیر طریق العلماء، نزدیک غروب آفتاب بود که حرکت‌مان را آغاز کردیم. ما حدود 15 نفر بودیم، در میانه‌ی راه یک پیرمردی جلوی ما را گرفت و از ما درخواست کرد که بفرمایید مضیف و شام میل کنید. مستحضرید که آنجا از بعدازظهر نزدیک غروب و یا حتی قبل از غروب، شام می‌خورند. او تعارف کرد و جلوی ما را گرفت و گفت: برای صرف شام بفرمایید. ما گفتیم که تازه حرکت کردیم و می‌خواهیم از شب هم بیشتر استفاده کنیم، اگر جایی پیش آمد، برای شام توقف کنیم. این بنده خدا چند بار اصرار کرد. سرگروه ما شیخی به نام شیخ مهدی فاضلی(ره) بود که صدام او را شهید کرد، ایشان رو به ما کرد و گفت: نظرتان چیست؟ گفتیم: اگر حرکت کنیم بهتر است، به خاطر این‌که شب برای حرکت بهتر است. ما از پیرمرد عذرخواهی کردیم که حرکت کنیم. پیرمرد گفت: «أسئلکم سؤال»، یک سؤال از شما می‌پرسم. به ایشان گفتیم: «تفضل». پیرمرد گفت: «وين تروحون»، به زبان محلی گفت: کجا دارید می‌روید؟ گفتیم: «لزیارة الامام الحسین(ع)». گفت: «هل تعلمون یا اخوان أنّ الامام الحسین(ع) حالیاً فی بیتی؟»؛ آیا می‌دانید که امام حسین(ع) امروز در خانه‌ی من هستند؟ حقیقت این است که این جمله همه‌ی ما را بهت‌زده کرد و دیگر نتوانستیم قدمی برداریم. آقا شیخ مهدی گفت: دوستان، این بنده خدا که این‌چنین اصرار دارد، دیگر نمی‌توانیم حرف او را رد کنیم. گفتیم: اشکالی ندارد. به منزل او رفتیم. او بین درخت‌ها و باغ‌ها منزلی داشت. وارد خانه‌ی او شدیم. این بنده خدا هم‌چنان که امروز هم می‌بینید، سریع تشت و آفتابه‌ی آب آورد و پاهای ما را شست. یا خود دوستان پاهایشان را شستند، استراحتی کردیم و پیرمرد سفره‌ای پهن کرد و غذای مفصلی جلوی ما قرار داد. ما شام‌مان را خوردیم و تازه می‌خواستیم استراحت فی الجمله‌ای داشته باشیم، دیدیم که پیرمرد وارد شد و اشک می‌ریخت و گریه می‌کرد. گفتیم: «شنو صاير» چه اتفاقی افتاده؟ چه شده؟ گفت: خیلی عذرخواهی می‌کنم، خیلی معذرت می‌خواهم، الان به من خبر دادند که بعثی‌ها اطلاع داده‌اند که به این حاجی بگویید این زائران را از خانه‌ی خودش بیرون کند و الا خودش و فرزندانش را دستگیر می‌کنیم. همین‌که ما این خبر را شنیدیم، سریع یک جلسه‌ای برگزار کردیم که تصمیم چیست؟ معلوم شد که زیر نظر هستیم. گفتیم که ما می‌رویم. بالأخره برویم «توکلتُ علی الله»، هر اتفاقی افتاد چاره‌ای نیست تا این پیرمرد و این بنده خدا به مشکل نخورد. زمانی که می‌خواستیم خارج شویم، پیرمرد گفت که خانه‌ی من یک درب داخلی دیگری در پشت باغ دارد، از آنجا خارج شوید. هوا تاریک شده بود و بنا بر این شد که به چند گروه تقسیم شویم و هر گروه به یک جهت برویم ولی در همان مسیر کربلا قرار بگیریم. سریع و دوان دوان از خانه بیرون رفتیم و در چند گروه جداگانه به سمت کربلا رفتیم. قبل از این‌که به کربلا برسیم مطلع شدیم که چند نفر از دوستان ما دستگیر شدند و متأسفانه بعدها به شهادت رسیدند.

  این چنین جوّی بر پیاده‌روی کربلا حاکم بود و اهل کربلا و برادران عزیز عراقی این‌گونه عاشقانه در راه امام حسین(ع) جان‌فشانی می‌کردند. همه‌ی این‌ها مثال زدنی است، یعنی حرکت اربعین یک حرکت جدیدی نیست ولی احیاء و نوآوری شد و الحمدلله الان به جایی رسیده است که ما می‌توانیم به آن افتخار کنیم که چنین عظمتی در مکتب اهل بیت(ع) وجود دارد. لذا آن «هل من ناصر ینصرنی» که سیدالشهداء در روز عاشورا در سال 61 فریاد زدند، امروزه به آن لبیک گفته می‌شود. این از برکات آقا سیدالشهداء(ع) است و این حرکت الحمدلله ادامه دارد که امروز هم هر چه باشکوه‌تر و باعظمت‌تر دارد برگزار می‌شود.

  *عراقی‌ها برای پیاده‌روی اربعین چگونه برنامه‌ریزی می‌کنند؟

  ببینید این‌طور نیست که تمام عراقی‌ها از لحاظ وضع مالی در وضع خوبی به سر می‌برند. شما گاهی اوقات می‌بینید که با چادر یک متری و یک میز کوچک، و با یک قوری چای و مقداری شکر یک موکبی را راه‌اندازی کرده‌اند. هم‌چنان که آقا رسول الله(ص) می‌فرماید: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ»، گرمای عشق به امام حسین(ع)، و شور باشعوری که قیام مبارک سیدالشهداء را ایجاد کرده، این حرکت را خواه‌ناخواه هدایت می‌کند.

  عراقی‌ها سعی می‌کنند که در طول سال اربعین را داشته باشند، یعنی اربعین جزء زندگی عراقی‌ها است و با آن زندگی می‌کنند، عشق می‌ورزند و نفس می‌کشند. لذا می‌بینید که کسی که تاکسی‌دار است، کسی که مغازه‌دار است، کسی که تاجر است، در طول سال مبلغی را برای ایام اربعین و پیاده‌روی اربعین کنار می‌گذارند. این برای افرادی است که از لحاظ مالی چه بسا توانایی آن‌چنانی ندارند که بخواهند یک‌جا هزینه کنند.

  بنده خدایی تعریف می‌کرد که خانه‌ی نیم‌ساخته‌ای داشتم که برای آن تیرآهن خریده بودم و دیدم که اربعین فرارسید و من هیچ کاری نکرد‌ه‌ام و پول هم ندارم، لذا رفتم تیرآهن‌ها را فروختم و برای امام حسین(ع) هزینه کردم.

  عراقی‌ها توکل عجیبی دارند و نگاه کریمانه‌ی آن‌ها به زائران امام حسین(ع)، مثال‌زدنی است. یکی از دوستان ما در اطراف شهر کوفه سکونت دارد. وی قبل از اربعین 3-4 رأس گوسفند می‌خرد، آن‌ها را ذبح می‌کند، داخل فریزر می‌گذارد و زائران را از کنار حرم آقا امیرالمؤمنین(ع) و اطراف، جمع می‌کند و به منزل می‌آورد، 2-3 روز و یا یک هفته آن‌ها را نگهداری می‌کند و التماس می‌کند که تو را به خدا جایی نروید غذا بخورید، ما غذا تهیه می‌کنیم. عراقی‌ها به زوار صبحانه، ناهار و شام خوب می‌دهند و علاوه بر آن خدمات خوبی ارائه می‌دهند. یعنی از این‌که جوراب و لباس‌های زائران حسینی را می‌شویند، عشق می‌ورزند. این حرکت ارزشمند امام حسین(ع) اینجا خودش را نشان می‌دهد که با دل‌های شیفته‌ی خود چه کرده که شخص متمولی که در حد وزیر یا در حد یکی از مسئولین بلندپایه‌ است، حاضر می‌شود خودش را خادمِ خادمان امام حسین(ع) حساب کند و کفش زائران را واکس بزند.

  لذا ما باید این حرکت‌ها را قدر بدانیم و به نظر می‌رسد که برای خبرگزاری ابنا خیلی مهم است که بتواند این‌ صحنه‌ها را منعکس کند؛ ریزرخدادهایی که بعضاً دیده می‌شود مثل ماساژ دادن پاهای زائران و ... همه به خاطر عشق به سیدالشهداء است و یا خدماتی که به زائران ارائه می‌دهند، همه‌ی این‌ها عشقی است که به امام حسین(ع) دارند.

  *درباره آسیب‌شناسی پیاده‌روی اربعین اگر نکته‌ای دارید بفرمایید.

  یکی از آسیب‌هایی که وجود دارد این است که اولاً غیرعراقی‌ها در کارهایی که خود عراقی‌ها انجام می‌دهند خیلی ورود مستقیم نداشته باشند؛ هم‌چنان که حضرت آقا اشاره فرمودند، حس ضیافت را از عراقی‌ها نگیرند و سعی کنند در کارهایی که عراقی‌ها انجام می‌دهند، تصدی‌گری نکنند و اجازه دهند تا کارها را خود عراقی‌ها انجام دهند. بله، همکاری در قسمت‌ها و خدماتی که به پشت موکب‌ها مربوط است مثل آشپزی و تهیه‌ی غذا و تهیه‌ی پذیرایی خوب است، ولی اجازه دهیم که نمای عزاداری‌ها و اربعین توسط خود عزیزان عراقی انجام شود که این رویه مقداری عوض می‌شود.

  نکته‌ی بعد این‌که، خدایی ناکرده این سفر معنوی و ارزشمند تبدیل به سفر سیاحتی نشود. یعنی تصور نشود که ما سفری که به زیارت امام حسین(ع) می‌رویم، سفر خوشگذرانی است، به آنجا برویم چون عراقی‌ها مجانی خدمات و غذا می‌دهند و از طرف دیگر آن حس معرفتی ما نسبت به امام حسین(ع) ضعیف شود.

  نکته‌ی بعد رعایت آداب، اخلاق و سنن عراقی‌ها است. بالأخره هر کشوری، قوانین و برنامه‌های خاصی برای خود دارد و می‌دانید که جنوب عراق اکثرا بر اساس سنن عشایری اداره می‌شوند. این‌ها برای میهمان بسیار احترام قائل هستند و میهمان را تکریم می‌کنند، چه رسد به زائر امام حسین(ع). ما هم باید متقابلاً قوانین و سنت‌های آن‌ها و احترامی که به ما می‌گذارند ارج بنهیم، به گونه‌ای نباشد که خدایی ناکرده با رفتار و برخوردی ناشایست، مقداری این مسائل را زیر سؤال ببریم. لذا قدردانی و قدرشناسی از آن‌ها حتماً باید باشد.

  نکته‌ی پایانی هم این است که سعی ما این باشد که این سفر در ما تحول و انقلاب ایجاد کند و نگاه ما نسبت به سیدالشهداء(س) آن نگاهی باشد که آقا رسول الله(ص) و یا اهل بیت(ع) می‌فرمایند: «مَنْ أَتَاكُمْ نَجَا». یعنی از بار گناه و مسائل اخلاقی که خدای ناکرده یک مقدار خللی در ما وجود دارد، نجات پیدا کنیم و خودمان را اصلاح کنیم. چون آقا سیدالشهداء(ع) هم برای اصلاح آمدند.

  بنابراین این مسائل باید رعایت شود و بدانیم ما در جایی قدم می‌گذاریم که ملائکه‌ی خدا در آنجا پر می‌کشند و قدم می‌گذارند.

  همچنین شأنیت نیز رعایت شود. بعضاً مشاهده می‌شود که زوار ایرانی سیگار می‌کشند، قلیان می‌کشند و برنامه‌های این‌چنینی دارند. یا رعایت حجاب برای خواهران محترمه در عراق بسیار مهم است. خود عراقی‌ها حقیقتا نسبت به حجاب تعصب خاصی دارند. خواهران عراقی - غیر از بعضی شهرها - غالباً محجبه هستند و عفاف و حجاب را رعایت می‌کنند. این انتظار وجود دارد که ما از هر کشوری که به عراق می‌رویم، بالأخره نماینده‌ی و بیانگر فرهنگ خودمان هستیم.

  *اگر در پایان نکته ای دارید به عنوان حسن ختام بفرمایید.

  ما هم آرزوی سلامتی و توفیق برای تمام عزیزان داریم. عرض کردم که کار شما در خبرگزاری ابنا، احیاء امر اهل بیت(ع) است. امیدواریم که ان‌شاءالله امسال هم در مراسم اربعین حضور تأثیرگذاری داشته باشید و بتوانید خبرهای خوبی منعکس کنید. امسال شرایط جهان اسلام با توجه به حمله‌ی رژیم غاصب صهیونیستی به غزه و فلسطین عزیز، مقداری شرایط ویژه‌ای شده است. این وضعیت بار مسئولیت ما را سنگین می‌کند که باید ما هم برای این‌گونه حرکت‌های دشمنان اسلام، برنامه داشته باشیم تا بتوانیم ان‌شاءالله به اهداف عالیه‌ی اسلام دست پیدا کنیم.

  مدير نمایندگی مجمع جهانی اهل بیت(ع) در عراق گفت: عراقی‌ها سعی می‌کنند که در طول سال اربعین را داشته باشند، یعنی اربعین جزء زندگی عراقی‌ها است و با آن زندگی می‌کنند، عشق می‌ورزند و نفس می‌کشند. لذا می‌بینید که کسی که تاکسی‌دار است، کسی که مغازه‌دار است، کسی که تاجر است، در طول سال مبلغی را برای ایام اربعین و پیاده‌روی اربعین کنار می‌گذارند. این برای افرادی است که از لحاظ مالی چه بسا توانایی آن‌چنانی ندارند که بخواهند یک‌جا هزینه کنند.

• 

  فراخوان رویداد اربعینی «نحن ابناء الحسین» منتشر شد + پوستر

  به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - رویــداد بین‌المللی نحن ابنـاء الحسیـن علیه‌السلام از سوی خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا به مناسبت اربعین حسینی، برگزار می‌شود.

  این پویش بین‌المللی تولید محتوای تصویری، با محوریت ثبت و ضبط جلوه‌هایی از حضور زائران غیرایرانی اربعین خواهد بود که زائران آثار تصویری خود را برای این پویش ارسال می‌کنند.

  این پویش در قالب‌های عکس، سلفی، عکس‌نگاشت، کلیپ، مستند، مستند گزارشی، مصاحبه، پادکست، تولید محتوا با هوش مصنوعی است.

  مهلت ارسال آثار تا ۲۰ شهریور ۱۴۰۳ است و به ۴۰ اثر برتر، ۴۰ پلاک طلا، اهدا خواهد شد.

  علاقه‌مندان می توانند آثار خود را به آی دی @ahlalbayt۲۴ در پیام رسان های ایتا و تلگرام، ارسال کنند.

  

  فراخوان شرکت در پویش بین‌المللی «نحن ابناء الحسین علیه‌السلام» با محوریت تولید محتوا از حضور زائران غیرایرانی اربعین در قالب‌های مختلف، منتشر شد.

• 

  پیام تسلیت دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) به آیت‌الله شبیری زنجانی

  به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - در پی درگذشت همسر حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی، دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) پیام تسلیتی صادر کرد.

  متن پیام آیت‌الله رضا رمضانی به شرح زیر است:

  بسم الله الرحمن الرحیم

  انا لله و انا الیه راجعون

  مرجع عالیقدر شیعه

  حضرت آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی دامت برکاته

  خبر درگذشت متعلقه مکرمه و مومنه موجب تأثر گردید. اینجانب مصیبت وارده را به محضر مبارک عالی، فرزندان گرامی و همه منسوبین و متعلقین تسلیت عرض می‌نمایم.

  از درگاه حضرت حق جل جلاله برای روح آن  فقیده سعیده، علو درجات و حشر با حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها و برای حضرتعالی و همه داغدیدگان صبرجمیل و اجر جزیل مسئلت دارم.

  رضا رمضانی

  24 مرداد 1403

  در پی درگذشت همسر حضرت آیت الله شبیری زنجانی، دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) پیام تسلیتی صادر کرد.

• 

  نشست «طب اسلامی اصیل» برگزار شد + عکس

  به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - نشست «طب اسلامی اصیل»، امروز چهارشنبه ـ 24 مردادماه 1403 ـ در مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) برگزار شد.

  این نشست با حضور حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین دکتر «محمدرضا رجب‌نژاد» عضو هیئت علمی دانشکده طب ایرانی دانشگاه علوم پزشکی تهران برگزار شد و در این نشست حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر فرمانیان معاون علمی فرهنگی مجمع جهانی اهل بیت(ع) و جمعی از مدیران مجمع حضور داشتند.

  در این نشست، پیرامون مسائلی همچون سبک زندگی اهل‌بیت(ع)، طب اسلامی اصیل، انتخاب عالمانه کلیدواژه‌های درست و مهم در ویکی‌شیعه و کیفیت مقالات دانشنامه ویکی‌شیعه، بحث و گفت‌و‌گو شد.

  در پایان این نشست نیز حجت‌الاسلام‌ «رجب‌نژاد» ضمن بازدید از ویکی‌شیعه، با پژوهشگران این دانشنامه دیدار و گفت‌و‌گو کرد.

   

  

  

  

   

  

  

  نشست «طب اسلامی اصیل»، امروز چهارشنبه ـ 24 مردادماه 1403 ـ در مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) برگزار شد.

• 

  اربعین، فریادی رسا و رسانه‌ا‌ی بی‌همتا برای شیعیان است/ تشریح ظرفیت اربعین در زمینه‌سازی ظهور

  به گزارش پایگاه رسمی اطلاع رسانی مجمع جهانی اهل بیت (ع) - نشست تخصصی «پیاده‌روی اربعین؛ زمینه‌ها، فرصت‌ها و چالش‌ها»، با حضور حجت‌الاسلام دکتر «سعید بخشی» عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی و حجت‌الاسلام دکتر «محمدمهدی حائری‌پور» عضو هیئت علمی موسسه آینده روشن، در خبرگزاری ابنا برگزار شد.

  در ابتدای این نشست، حجت‌الاسلام دکتر «حائری‌پور» به بیان دیدگاه‌های خود پرداخت و گفت: ایام محرم و سوگواری امام حسین(ع) و یاران باوفای آن حضرت را به محضر امام عصر(عج) و همه‌ی امت اسلامی، به‌ویژه شیعیان و رهروان آن حضرت، تسلیت و تعزیت عرض می‌کنم.

  با فرارسیدن ماه محرم، شور عزا و ماتم در همه جا برپا می‌شود و تمام دل‌ها در حال‌و‌هوای امام حسین(ع) و فداکاری آن حضرت قرار می‌گیرد؛ در این سال‌های اخیر نیز بحث اربعین سیدالشهداء(ع) و به‌ویژه پیاده‌روی عظیم مشتاقان و عاشقان حضرت به سوی حرم آن بزرگوار مطرح شده و واقعاً جا دارد که هر ساله درباره‌ی اربعین و پیاده‌روی اربعین گفت‌وگوهای بین علما، دانشمندان، فرهیختگان و صاحب‌نظران اتفاق بیفتد و اتاق فکرهایی باشد تا درباره‌ی ابعاد مختلف این حرکت عظیم انسانی، الهی و اهل‌بیتی(ع) صحبت کنند. راهپیمایی اربعین، ظرفیت عظیمی است که باید راجع به ابعاد مختلف آن صحبت کرد.

  حرارت حسینی، عامل حرکت است

  نکته‌ی اول؛ اگر بخواهیم زمینه‌های این راهپیمایی عظیم را بررسی کنیم، اولین زمینه‌ی شکل‌گیری این حرکت عظیم، خود وجود مقدس سیدالشهداء(ع) است، یعنی جهاد عظیمی که آن حضرت داشتند، از مهم‌ترین عوامل شکل‌گیری این حرکت عظیم است. در کلمات وجود مقدس پیامبر اکرم(ص) آمده است که فرمودند: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَيْنِ حَرَارَةً فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً»؛ برای حسین‌بن‌علی(ع)، گرما و حرارتی در دل مؤمنان است که هرگز به سردی نمی‌گراید. همان حرارت باعث شده که این حرکت عظیم شکل بگیرد و عاشقان حضرت با شوق، معرفت، آگاهی و بصیرت در این مسیر قدم بگذارند؛ علی‌رغم تمام سختی‌هایی که در این راه هست، ولی آن حرارت باعث می‌شود که جمعیت زیادی به حرکت درآیند.

  نکته‌ی دوم از زمینه‌های شکل‌گیری این حرکت عظیم، توصیه‌های رسول خدا و اهل‌بیت(ع) راجع به زنده نگه‌داشتن مکتب عاشورا، محرم و جانبازی سیدالشهداء(ع) است. ما در این بخش، به حد بی‌شماری از اهل‌بیت(ع)، رسول خدا(ص) و از علما و بزرگان دین‌مان، سفارش داریم و بسیار بر این امر توصیه کرده‌اند.

  کامل‌الزیارات، کتاب ممتاز شیعی

  روایات فراوانی را در کتاب «کامل‌الزیارات» که از بهترین کتاب‌های شیعه است، می‌بینیم که به اصل زیارت و پیاده‌رفتن به زیارت سیدالشهداء(ع) را توصیه نموده است. بعضی‌ گمان می‌کنند که امروزه با وجود وسائل نقلیه، مجال پیاده‌روی نیست در حالی که در عراق، از مسیرهای طولانی به کربلا می‌روند. من زمانی که دسته‌ی عزاداری را در کنار حرم سیدالشهداء(ع) دیدم، به یکی از افراد آن گفتم که شما از کجا آمدید؟ گفت: از بصره. گفتم: چند روز است که در راه هستید؟ گفت: 18 روز! این شوق و اشتیاق، امری نیست که سلیقه‌ای باشد و افراد از روی سلیقه‌ی شخصی این کار را کرده باشند.

  

  پیاده رفتن موضوعیت دارد

  در روایات زیارت حسین‌بن‌علی(ع)، اختصاصا مسئله‌ی پیاده‌ رفتن مطرح شده و این محدود به زمان خاصی نیست؛ علما و مراجع نجف از گذشته، این سیره و سنت را داشتند و این‌طور نیست که بگوییم چون در گذشته ماشین نبوده، پس پیاده می‌رفتند. در گذشته ماشین نبود، ولی مرکب که بود؛ یعنی افراد با اسب یا مرکب‌های دیگر می‌توانستند جابه‌جا شوند، ولی این‌که روایات به‌خصوص می‌گویند که «هر قدمی در مسیر زیارت سیدالشهداء(ع)، ثواب حج و عمره دارد»، به این دلیل است که پیاده رفتن موضوعیت دارد.

  شاید یک جهتش این باشد که در پیاده رفتن، نمایش ارادت و محبت نسبت به وجود سیدالشهداء(ع) آشکارتر می‌شود؛ ارادت و اظهار ادب آشکار و بی‌پرده نسبت به سیدالشهداء(ع) رخ می‌دهد. الان هم که جمعیت، پیاده به سمت حرم سیدالشهداء(ع) می‌روند، آن شکوه ارادت و اظهار ادب به نمایش درمی‌آید، در حالی که اگر این جمعیت با انواع ماشین‌ها و وسائل نقلیه حرکت کنند، هیچ‌گاه این رزمایش باشکوه از اظهار ادب و محبت اتفاق نمی‌افتاد.

  دعای امام صادق(ع) در حق زائران حسینی(ع)

  این امر به ویژه در کلمات اهل‌بیت(ع) مورد توصیه است. من به یک نمونه‌ از روایات اشاره می‌کنم. «معاویة بن وهب» می‌گوید: «روزی من به محضر وجود مقدس امام صادق(ع) وارد شدم و دیدم که حضرت در محل نمازشان هستند. نشستم تا نماز حضرت تمام شود، دیدم که ایشان بعد از نماز با خدا مناجات می‌کنند و این کلمات را می‌گویند: «اللَّهُمَّ يَا مَنْ خَصَّنَا بِالْكَرَامَةِ وَ وَعَدَنَا بِالشَّفَاعَةِ»؛ ابتدا خدا را حمد و ستایش می‌کنند که جایگاه والایی به حضرات معصومین(ع) داده و به آن‌ها وعده‌ی شفاعت داده است، تا به اینجا می‌رسند که دعا می‌کنند و می‌گویند: «اغْفِرْ لِي وَ لِإِخْوَانِي وَ زُوَّارِ قَبْرِ أَبِيَ الْحُسَيْنِ»؛ خدایا، من را و برادرانم و زائران قبر پدرم حسین(ع) را ببخش، «الَّذِينَ أَنْفَقُوا أَمْوَالَهُمْ وَ أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ»؛ کسانی که اموال خودشان را خرج می‌کنند و بدن‌های خودشان را شاخص می‌کنند».

  یک معنای شاخص این است که آشکارا به سمت زیارت جدّ ما حرکت می‌کنند، یعنی حرکتی که هر کسی آن را می‌بیند، می‌فهمد این حرکت به قصد زیارت است. وقتی زائر سواره می‌رود، شفافیت و آشکاری در او وجود ندارد، چون افراد می‌گویند که شاید انگیزه‌ی دیگری برای حرکت در این مسیر وجود دارد، ولی وقتی پیاده می‌رود، همه می‌فهمند که زائر است و به قصد زیارت می‌رود، والّا انسان برای انگیزه‌های دیگر نمی‌تواند مسیر طولانی را طی کند.

  ایشان در ادامه فرمود: کسانی که «أَشْخَصُوا أَبْدَانَهُمْ»؛ بدن‌هایشان را در مسیر زیارت شاخص کردند «رَغْبَةً فِي بِرِّنَا»؛ به خاطر این‌که می‌خواستند به ما نیکی کنند، می‌خواستند به ما صله کنند و برای این‌که دشمنان ما را به غیظ درآورند.

  سپس جناب معاویة بن وهب می‌گوید: ایشان در حق زائران امام حسین(ع) دعا کردند و فرمودند: خدایا آن صورت‌ها که بر اثر تابش آفتاب متغیر می‌شود، مورد رحمت خودت قرار بده؛ در پایان روایت آمده است که وقتی دعای حضرت تمام شد، من عرض کردم: آقا، خیلی دعا می‌کردید، اگر این دعاها که من از شما شنیدم برای کسی بود که خدا را نمی‌شناخت و معرفت به حضرت حق نداشت، من گمان می‌کنم با این دعاها از آتش جهنم نجات پیدا می‌کرد، به خدا قسم، من آرزو داشتم کاش زائر حسین(ع) بودم و به حج نرفته بودم، حضرت فرمودند: به تو بگویم که زیارت امام حسین(ع) را ترک نکن. چرا زیارت امام حسین(ع) را ترک می‌کنی؟ چرا نرفتی؟ گفتم: آقا، من نمی‌دانستم این‌ قدر فضائل در زیارت حسین‌بن‌علی(ع) است. امام صادق(ع) فرمود: ای معاویه، کسانی که در آسمان برای زائران حضرت دعا می‌کنند، بیشتر از آن‌ها هستند که در زمین دعا می‌کنند.

  محرم و صفر، اسلام را زنده نگه داشته است

  بنابراین یکی از زمینه‌های این حرکت، خود حضرت و جهاد عظیم ایشان است که نمی‌گذارد امت اسلامی و شیعیان آن بزرگوار، آرام باشند؛ لذا همیشه این جوشش و شوق، رو به تزاید و فزونی است. اینجا بد نیست که اشاره‌ای به یکی از فرمایشات امام(ره) داشته باشم که دستور مؤکدی را در این زمینه دارند. امام خمینی(ره) در یکی از بیانات‌شان می‌فرمایند: «این محرم را زنده نگه دارید، ما هر چه داریم از این محرم است، محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است. تمام این وحدت کلمه‌ای که مبدأ پیروزی ما شد، به خاطر این مجالس عزا، تبلیغ و ترویج اسلام است. این مجالس سوگواری و این مجالس بزرگداشت سید مظلومان که مجالس غلبه‌ی سپاه عقل بر جهل و عدل بر ظلم و امانت بر خیانت است و حکومت اسلامی بر حکومت طاغوت است، هر چه باشکوه‌تر و فشرده‌تر برپا شود و بیرق‌های خونین عاشورا به علامت هلول روز انتقام مظلوم از ظالم هر چه بیشتر برافراشته شود.....». بنابراین یکی از مظاهر زنده نگه داشتن حرکت سیدالشهداء(ع)، همین مسیر پیاده‌روی اربعین است که پرچم‌ها برافراشته می‌شود و این رزمایش عظیم فقط و فقط با انگیزه‌ی حسینی، تجلیل از قیام آن حضرت، اعلام همبستگی با ایشان و اعلام آمادگی برای انتقام از خون حضرت در رکاب امام زمان(عج)، برگزار می‌شود.

  

  اربعین و اتحاد آفرینی

  با پیاده‌روی اربعین، وحدت و اتحاد بین امت اسلامی اتفاق می‌افتد. این‌که دشمنان ما از همان روزها و سال‌های اول که این حرکت شکل گرفت، علی‌رغم بزرگی و بی‌نظیر بودن این اجتماع عظیم انسانی 20 میلیونی (طبق گزارش کشور عراق)، حق است که در تمام رسانه‌های دنیا بازتاب داشته باشد، ولی این اتفاق نمی‌افتد، چون دشمن می‌فهمد که این حرکت برای رشد و اتحاد امت اسلامی است. این حرکت حتی اختصاص به شیعیان ندارد، بلکه اهل سنت هم در اینجا شرکت می‌کنند، حسین‌بن‌علی(ع) امام سوم شیعیان است ولی به عنوان این‌که سبط رسول خدا(ص) و نوه‌ی پیامبر(ص) است و همه‌ی مسلمین می‌دانند که پیامبر(ص) فرمود: «الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ»؛ لذا حسین‌بن‌علی(ع) برای همه‌ی امت اسلامی عزیز و محبوب است.

  این حرکت با محوریت حسین‌بن‌علی(ع) شکل گرفته و از مذاهب دیگر در آن شرکت می‌کنند. دشمنان نگران هستند، زیرا سال‌ها زحمت کشیدند تا تشتّت و تفرق ایجاد کنند، اما مسیری باز شده که از تفرقه جلوگیری کند و اتحاد را بالا ببرد، باید کمک کرد تا وحدت ایجاد شود.

  نکته‌ی دیگر این است که در همین جمع شدن‌ها، همدلی و صمیمیت بالا می‌رود. قرآن طرفدار محبت دل‌ها است. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ»، تعبیر قرآن این است که شما با هم برادر هستید و ما می‌بینیم که نه تنها برادری ملت ایران و عراق، بلکه برادری تمام ملت‌ها در راهپیمایی اربعین تقویت می‌شود و باید برنامه‌ریزی کنیم که این مهم، سال به سال بهتر شود.

  

  اربعین، زمینه‌ساز ظهور

  نکته‌ی سوم؛ این حرکت آمادگی برای ظهور حضرت ولی‌عصر(عج) است. حضرت برای این‌که قیام کنند، نیاز به جمعیتی دارند که ایشان را پشتیبانی کنند، لذا این زمینه در راهپیمایی اربعین تقویت می‌‎شود. کسانی که گوینده یا سراینده‌ی اشعار هستند، همه باید سعی کنند تا مسیر راهپیمایی اربعین را تقویت کنند. این حرکت به تقویت ایمان و اعتقاد همه‌ی کسانی که شرکت می‌کنند و حتی کسانی که تصاویر این اجتماع باشکوه را از راه‌های دور می‌بینند و حسرت می‌برند. قطعاً چندین برابر جمعیتی که در راهپیمایی اربعین شرکت می‌کنند، کسانی هستند که مشتاق‌اند اما به دلایل مختلف نمی‌توانند حضور پیدا کنند، لذا پیوندی بین همه‌ی برقرار می‌شود و دل‌ها از نظر اعتقادی و عملی نسبت به حرکت سیدالشهداء(ع) نزدیک می‌شود.

  اهمیت عبادات جمعی در اسلام

  در ادامه این نشست، حجت‌الاسلام دکتر «بخشی» به ارائه مطالب خود پیرامون زمینه‌های پیاده‌روی اربعین پرداخت و گفت:

  بنده هم ایام سوگواری اباعبدالله‌الحسین(ع) را تسلیت عرض می‌کنم، ان‌شاءالله که ما هم جزء شیعیان و عزاداران آن حضرت قرار بگیریم.

  بر اصل مطلوبیت زیارت اباعبدالله(ع) و ثواب آن بسیار تأکید شده، به‌گونه‌ای که کتاب قطوری با عنوان «کامل‌الزیارات» پیرامون همین موضوع نوشته شده است و این نشان می‌دهد که زیارت چقدر مسئله‌ی مهمی است. تشویق به زیارت امام حسین(ع)، اهل‌بیت(ع)، بیان ثواب زیارت آن‌ها، بیان زیارتنامه‌هایی که از اهل‌بیت(ع) و معصومین(ع) به دست ما رسیده؛ زمینه‌ی بسیار مهمی برای بحث کردن پیرامون زیارت را ایجاد می‌کند و شاید یکی از زمینه‌های مهم شکل‌گیری پیاده‌روی اربعین، وجود چنین روایاتی باشد.

  نکته‌ی دیگر، بحث مطلوبیت جمع و عبادات جمعی است. نماز به تنهایی مطلوب است ولی برای جماعت آن ثوابی در نظر گرفته می‌شود که «اگر تعداد مأمومین از عدد 10 بگذرد، اگر درختان قلم و دریاها مرکب شوند و بخواهند ثواب آن را بنویسند، نمی‌توانند». عبادت دسته‌جمعی، ویژگی خاصی دارد، لذا در روایات آمده است که اگر می‌خواهید دعا کنید، یکی از زمینه‌هایی که دعای ما را به مرحله‌ی استجابت می‌رساند، دعای دسته‌جمعی است، پس دعای دسته‌جمعی موضوعیت دارد. یا برای نماز باران نیز توصیه شده که دسته‌جمعی برای اقامه نماز و دعا بروید.

  با جمع بودن و با هم بودن، برکاتی دارد که به صورت انفرادی نیست، لذا این مسئله زمینه‌ی مهمی برای شکل‌گیری این حرکت دسته‌جمعی و به راه افتادن پیاده‌روی اربعین است که شکوه و جلال این حرکت دسته‌جمعی و زیارت گروهی را به وجود می‌آورد.

  اربعین، زمینه‌ساز تعامل شیعیان

  اما در بحث فرصت‌ها؛ زیارت اربعین می‌تواند فرصت‌های زیادی را برای ما فراهم آورد و انسان آن را با اندک تأملی، به وضوح می‌بیند.

  یکی از این فرصت‌ها، آشنایی و تعامل بیشتر شیعیان با هم است. وقتی شیعیان به صورت جداگانه در منطقه‌ی خود و مانند جزیره‌های جدا زندگی می‌کنند؛ از حال، ظرفیت‌های و میل و گرایش یکدیگر اطلاعی ندارند، اما وقتی همین شیعیان از اقصی نقاط دنیا در کنار هم قرار می‌گیرند، با هم آشنا می‌شوند؛ همین آشنایی نکته‌ی مهمی است و آشنایی موجب نزدیکی دل‌ها می‌شود.

  در توقیع شریف امام زمان(عج)، حضرت به شیخ مفید می‌فرمایند: «وَ لَوْ أَنَّ أَشْيَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَى اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ علی وفاءٍ من العهد»، این‌که در روایت «عَلَى اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ» می‌گوید، چرا دل‌ها بر وفاء به عهد یکی شود؟ گویا اجتماع قلب‌ها در وفا به عهد تأثیر زیادی دارد و حضرت نیز روی همین نکته دست می‌گذارد. مسئله «اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ»، در همین پیاده‌روی اربعین دیده می‌شود، لذا می‌بینیم کسانی که به زیارت می‌روند، دوست و آشنا در کشور عراق پیدا می‌کنند و این ارتباط ادامه پیدا می‌کند. این نکته‌ در روایات هم تأکید شده که با هم باشید، به فکر هم باشید و مشکلات یکدیگر را حل کنید که زیارت اربعین، این فرصت را ایجاد می‌کند تا «اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ» صورت بگیرد. به نظرم یکی از فرصت‌های بسیار مهم و بزرگ زیارت اربعین نیز همین مسئله است.

  

  اربعین و زیست گروهی

  نکته‌ی دوم در زمینه فرصت‌ها، بحث تمرین و تجربه‌ی زیستن است که در زیارت اربعین به دست می‌آید. زیارت اربعین از شروع تا ختم آن، حدود یک ماه به طول می‌انجامد و این یک ماه، فرصتی برای تمرین و تجربه‌ای برای با هم بودن و به اصطلاح تعامل با هم است. آیات قرآن هم بر بحث تعامل دسته‌جمعی تأکید دارند. خداوند در آیه‌ی آخر سوره‌ی آل‌عمران می‌فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا»؛ مرحوم علامه طباطبایی ذیل این آیه، بحث مفصل جامعه‌شناختی را مطرح می‌کند که آیا اصالت با فرد است، با جمع است یا هر دو؟ نکته‌ای که آیه در اینجا می‌فرماید، این است که «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا»؛ صبر داشته باشید که ظاهرش صبر فردی است و هر کدام از افراد انسان‌ها، باید اهل صبر باشند. خود صبر نیز تفصیل دارد و به معنای خویشتن‌داری در مصیبت‌ها، اتفاقات خوشایند، شهوات، مصائب و مشکلات است. آیه می‌گوید: «اصْبِرُوا» و در ادامه می‌گوید: «وَ صابِرُوا»؛ «صابِرُوا» نکته‌ی مهمی است، «صابرَ» از باب «فاعل یفاعل مفاعله» است، مفاعله به معنای صبر طرفینی و صبر با هم است، یعنی با هم صبر کنید و تمرین کنید که این صبر با هم را داشته باشید و از یکدیگر در صبر کردن پشتیبانی کنید. پشتیبانی‌ها می‌تواند مادی و معنوی باشد، دلداری دادن و در کنار هم بودن باشد. «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا»، عبارت «وَ رابِطُوا» نیز از باب مفاعله است و تاکید دارد که با هم مرابطه داشته باشید.

  لذا اربعین، فرصتی مناسب و یا به تعبیر دیگر بستر مناسبی برای مرابطه و ارتباط داشتن دسته جمعی مؤمنان و شیعیان با هم است که نباید این فرصت را نادیده گرفت. هر چند عبارت «رابِطُوا»، در بعضی از روایات هم آمده که مصداق این آیه را تنگ نمی‌کند و از باب بیان مصداق است، ولی دلالت اولیه‌ی آیه «وَ رابِطُوا»، یعنی ارتباط با یکدیگر داشته باشید.

  تقویت برادری در اربعین

  نکته‌ی سومی که از فرصت‌های پیاده‌روی اربعین می‌توان بیان کرد، بحث تمرین برادری، مواسات و تحمل سختی‌ها است که به نوعی، توضیح بیشتر همان بحث قبلی است. در اینجا تمرین «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» را داریم که از مسلمات و محکمات قرآنی است. الان در زندگی‌های فردی یا در زندگی‌های عادی که هر کسی در شهر، روستا و یا منطقه‌ی خودش دارد، متأسفانه مسئله برادری که مورد تاکید قرآن است و باید در سراسر زندگی ما باشد را مشاهده نمی‌کنیم؛ البته از ضعف ماست، باید بحث «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» را پررنگ کنیم، اما در زیارت اربعین می‌بینیم که این برادری به اوج خودش می‌رسد و فرصت مناسبی ایجاد می‌کند تا برادری را تقویت کنیم.

  نکته مهم این است که همدلی آنجا نماند و باید آن را به همه‌ی شئون زندگی‌مان سرایت دهیم. از طرفی می‌بینیم که برادران عراقی ما، واقعا از خودگذشتگی می‌کنند و برادری را در عراق می‌بینیم. گاهی زندگی شخصی دچار مشکل است و ممکن است چرخ زندگی او به راحتی نچرخد، اما با این حال از ماه‌ها قبل به لحاظ مالی و امکانات مادی پیش‌بینی می‌کند که برای اربعین امکاناتی فراهم کند و از زائران ابی‌عبدالله(ع) پذیرایی نماید. روایات زیادی داریم که با یکدیگر مواسات کنید، امکانات خودتان را با هم تقسیم کنید، «ای که دستت می‌رسد کاری بکن». بحث تمرین بر تحمل سختی‌ها را هم داریم؛ کسی که به زیارت می‌رود در پیاده‌روی اربعین با گرما، سرما، گاهی کمبود امکانات و گردوغبار مواجه می‌شود و سختی‌هایی وجود دارد؛ لذا پیاده‌روی خودبه‌خود تمرینی برای خودسازی و مهار کردن نفس سرکش است؛ نفسی که مدت‌ها به این راحتی و بودن در کنار خانواده و امکانات عادت کرده است. این تمرین در پیاده‌روی اربعین به دست می‌آید و فرصت‌ خوبی است تا انسان خودسازی داشته باشد و نفسش را به تحمل سختی‌ها عادت دهد. انسان‌ها وقتی در کنار هم هستند و سلایق مختلف دارند؛ گاهی یکی سردش است، یکی گرمش است، یکی از این غذا خوشش می‌آید و یکی از آن غذا خوشش نمی‌آید؛ این‌که در کنار هم باشیم و یکدیگر را تحمل کنیم، این کار اجتماع قلوب را رقم می‌زند و زمینه همدلی را فراهم می‌کند.

  اربعین، بُمب خبری بین‌المللی است

  نکته‌ی چهارم که در بحث فرصت‌ها قابل توجه است، ظرفیت و فرصت رسانه‌ای عظیم اربعین برای شیعه است که متأسفانه از این ظرفیت به خوبی استفاده نمی‌کنیم. اربعین مثل بمب خبری است. جمعیتی حدود 20 میلیون نفر در یک جا اجتماع کرده‌اند اساساً کاری به اهداف امام حسین(ع) و معارف ایشان نداریم، اگر این خبر که 20 میلیون نفر در یک جا اجتماع پیدا کرده‌اند، به لحاظ رسانه‌ای در دنیا پخش شود و ما قدرت رسانه‌ای داشته باشیم که این خبر را به گوش جهانیان برسانیم، خودبه‌خود برای مردم سؤال ایجاد می‌کند که «کیست که 20 میلیون نفر را به آنجا کشانده است؟»، «چه اتفاق و حادثه‌ای پیش آمده است؟».

  گاهی اوقات در خبرها می‌شنویم که فلان کشور، کنسرتی را برگزار کرده و در این کنسرت چند میلیون نفر از کل دنیا به آنجا رفته‌اند. خود این مسئله، شور و اشتیاق و یا کنجکاوی ایجاد می‌کند تا ببینیم چه خبر است؟ این‌ افراد چرا رفته‌اند؟ ما هم برویم و ببینیم، حتما رویداد جالبی بوده است. لذا این مباحث مادی و دنیوی می‌توانند موج خبری و رسانه‌ای ایجاد کنند.

  متأسفانه ما از ظرفیت رسانه‌ای اربعین غافل هستیم؛ اربعین نه تنها ظرفیت تبلیغ اسلام و شیعه را ایجاد می‌کند، بلکه ارزش‌های انسانی را نیز ترویج می‌کند. امام حسین(ع) چه کسی بود؟ چرا قیام کرد؟ قیام ایشان برای ارزش‌ها بود؟ حرکت و نحوه‌ی برخورد سپاه امام حسین(ع) چگونه بود؟ اگر بتوانیم در رسانه‌ها، بُعد انسانی این قضیه را برجسته کنیم، زیارت اربعین این فرصت را برای ما فراهم می‌کند.

  در بخش دوم این نشست، حجت‌الاسلام  دکتر «حائری‌پور» به جمع‌بندی سخنان خود پرداخت و ابراز داشت:

  شاید بتوان گفت که جنبه‌های مختلفی در حرکت اربعین وجود دارد و نباید از یک زاویه به این حرکت نگاه کرد. باید مراقب چالش‌هایی که ممکن است در این حرکت عظیم ایجاد شود، باشیم. یک‌سری چالش‌ها مربوط به امکاناتی است که برای زائران فراهم می‌شود، لذا کسانی که مسئول برنامه‌ریزی در ایران و عراق هستند، باید بتوانند حضور زائر را تسهیل کنند تا این حرکت هر ساله پرشورتر برگزار شود. وقتی افرادی در هر دو کشور احساس مسئولیت می‌کنند، قطعا تاثیرگذار خواهد بود، بلکه باید بگوییم با عشق و علاقه به میدان می‌آیند تا موانع حضور را کم کنند؛ خصوصاً زمانی که این حرکت، در سطح گسترده‌ برگزار می‌شود. همچنان که مجالس سیدالشهداء(ع) برای یک گروه خاص سنی نیست که بگوییم فقط جوانان بیایند، در راهپیمایی هم بزرگسالان می‌آیند، کودکان حضور دارند و حتی بانوان نیز حاضر می‌شوند؛ زیرا شرایط برای حضور همه فراهم است. در این حرکت عظیم نیز مسئولین و موکب‌دارانی که از متن مردم می‌آیند و بار اصلی به دوش آن‌ها است، باید تلاش کنند تا فضا و بستری را برای حضور همه‌ی اقشار و همه‌ی گروه‌های سنی فراهم کنند.

  اربعین، فقط عزاداری نیست

  بخش دیگر کار که می‌توان به عنوان چالش به آن اشاره کرد این است که خدا نکند انسان گرفتار نگاهی محدود و تنگ‌نظری نسبت به این حرکت عظیم شود، مثلا گمانش این باشد که تمام هدف این است که ما به عزاداری بپردازیم و بیش از این وظیفه و رسالتی نداریم. ما نمی‌خواهیم خدای ناکرده این قسمت را نادیده بگیریم، قطعا در حرکت عظیم حسینی، مجلس عزایی به وسعت این مسیر طولانی را شکل دادیم که شور، هیجان، اعلام حزن و اشک ریختن  را در بردارد، این مسئله کاملا در جای خود محفوظ است؛ اما باید حواس‌مان جمع باشد که نگاه‌مان را محدود نکنیم، باید حواس‌مان جمع باشد که یکی از اهداف عمومی این حرکت این است که ما با برادران خودمان در عراق، ترکیه و یا از هر یک از بلاد اسلامی و حتی‌ غیراسلامی، رابطه‌ی اُخوّت برقرار کنیم. این‌طور نباشد که من در این حرکت، حالت بیگانگی با دیگری حس کنم، بلکه باید ارتباط بگیرم، حتی اگر مترجم‌هایی باشند که بتوانند مسیر ارتباط‌‌گیری را آسان کنند، بسیار خوب است.

  وقتی زائران می‌خواهند به عراق بروند، تلاش می‌کنند که حتی مقداری زبان عراقی یاد بگیرند، همچنین عراقی‌ها سعی می‌کنند مقداری فارسی یاد بگیرند؛ البته الان زبان نیز مانع نیست، زیرا «حبّ الحسین(ع) یجمعنا».

   

  

  اربعین، فریادی رسا و رسانه‌ا‌ی بی‌همتا

  من دوست دارم در اینجا به فرمایش مقام معظم رهبری حفظه‌الله اشاره کنم که می‌فرمایند: امروز هم در دنیای پیچیده‌ی پُرتبلیغات و پُرهیاهویی که بر بشریت حاکم است، این حرکت اربعین فریادی رسا و رسانه‌ای بی‌همتا است. ایشان می‌فرمایند: چنین چیزی در دنیا وجود ندارد، این‌که میلیون‌ها انسان راه می‌افتند، نه فقط از یک شهر یا یک کشور، بلکه از کشورهای مختلف، نه فقط از یک فرقه‌ی اسلامی، بلکه از فرق مختلف اسلامی و حتی بعضی ادیان غیراسلامی، این وحدت حسینی(ع) است و شما به درستی گفته‌اید «‌الحسین(ع) یجمعنا»، حقیقتا این‌جور است، حسین(ع) اجتماع عظیمی را درست می‌کند، این دل‌ها با هزاران گام در راه است، همه حرکت می‌کنند، همه به سمت آن معدن و سرچشمه‌ی معنویت و آزادگی راه می‌افتند و این را به رخ دنیای مادی امروز می‌کشند. بعد ایشان تأکید می‌کنند که این رویداد، ان‌شاءالله روز به روز بایستی حرکت بیشتری داشته باشد و گسترش بیشتری پیدا کند و البته عمق بیشتری پیدا نماید.

  ببینید توصیه‌ی ایشان این است که پیاده‌روی اربعین باید توسعه‌ی عرضی داشته باشد و جمعیت بیشتری بیایند؛ و این‌که عمق بیشتری پیدا کند، یعنی هر سال وقتی انسان‌ها و این جمعیت عظیم می‌آیند، با  دستاورد بیشتری از این حرکت برگردند. همچنین از لحاظ معنوی و روحی از این ظرفیت عظیم زیارت، سرشار شوند. وقتی بر می‌گردند، به تصمیم‌های بزرگی رسیده‌اند، به این رسیده‌اند که ما باید بیش از گذشته پای مکتب و مرام حسین(ع) بایستیم. این یک پیام بزرگ است، همین طور اُخوت، برادری، محبت و صمیمیت بیشتر شود. اگر این اتفاق بیفتد، ما برداشت بسیار خوبی از این حرکت داشته‌ایم.

  مراقب زمینه‌های اختلاف باشیم

  حجت‌الاسلام دکتر «بخشی» نیز در جمع‌بندی سخنان خود اظهار داشت:

  یکی از چالش‌هایی که اتفاق افتاده و علاوه‌بر نخبگان، عوامل اجرایی و مردم نیز باید به آن توجه داشته باشند، ایجاد زمینه‌ی اختلاف از جهات مختلف است. ممکن است قومیت‌ها و ملیت‌های مختلف مغرور شوند و بگویند: اگر ما ایرانی‌ها نباشیم این‌طور نمی‌شود و یا عراقی‌ها بگویند: ما هستیم که داریم برگزار می‌کنیم. از این اختلاف در سطح پایین گرفته تا نزاع‌های نخبگانی، اختلاف مبانی و عقیدتی که حتی در حیطه‌های مختلف دینی وجود دارد و خودبه‌خود به نوع عزاداری و برداشت‌ها از حرکت امام حسین(ع) منجر می‌شود؛ برداشت عده‌ای از حرکت امام حسین(ع) این است که ما باید فقط عزاداری کنیم و بر سر و صورت‌مان بزنیم، این نهایت برداشت‌شان است. لذا این‌ مسائل می‌تواند چالش‌زا باشد که البته درمان و راه‌حل دارد، متأسفانه نبود رابطه‌ی علمی بین بزرگان و نخبگان، موجب این سوءظن‌ها و گمانه‌زنی‌ها می‌شود. اگر این ارتباط نخبگانی شکل بگیرد و اهل فکر، اهل قلم و علما بنشینند و با هم بحث کنند، شاید این بحث‌ها مرتفع شود و جلوی این چالش گرفته شود؛ اما این چالش در حال حاضر وجود دارد.

  باید برای این چالش فکری کنیم و برای آن تبلیغ کنیم، حتی خود مردم باید متوجه باشند که نباید در مسیر پیاده‌روی و در جریان اربعین، چالش ایجاد شود. باید به این نکته توجه داشته باشیم که قرآن و دین مبین اسلام بر مسئله‌ی اتحاد و با هم بودن تأکید کرده است: «وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا»، «وَ لا تَتَّبِعُوا السُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمْ». امیرالمؤمنین علی(ع) نیز در شب شهادت‌شان و در وصیتی که به عزیزان‌شان داشتند، اولین نکته‌ای که حضرت بعد از سفارش به تقوا دارند این نکته است که «صَلَاحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّيَامِ»؛ این‌که روابط شما صالح باشد نه دچار مفسده و اختلاف، اهمیتش حتی از نماز و روزه هم بالاتر است. حضرت در اینجا قید هم نزده، یعنی ظاهرا اهمیتش از نماز واجب و روزه هم بالاتر است، یعنی ضرری که آن اختلاف می‌زند، مفسده‌ای که دارد، بالاتر از این‌ها است.

  به این تعبیر هم دقت کنید: «وَ أَنَّ الْمُبِيرَةَ الْحَالِقَةَ لِلدِّينِ»، می‌فرماید: آن چیزی که مُبیر است، مُبیر به معنای هلاک کننده و نابود کننده؛ «الْحَالِقَةَ» یعنی کلا ریشه دین را از بین می‌برد و از شدت زوال و نابودی چیزی دیده نمی‌شود، «فساد ذات‌البین» است. لذا مردم عزیز ما به این چالش‌ها دامن نزنند تا اختلاف سلیقه‌ها، اختلاف قومیت‌ها، اختلاف زبان‌ها و اختلاف فکرها باعث چالش نشود.

  نکته‌ی دیگری که ممکن است از جمله چالش‌ها باشد، فعالیت فرقه‌ها و گروه‌های مختلف است که هم مسئولین امر باید توجه داشته باشند و هم نخبگان، برنامه‌ریزان و خود مردم. در این مسیر امکان دارد افرادی برای شیعیان و حتی جوانان دام پهن کرده باشند، گاهی اوقات دیده شده که حتی به شکل چهره به چهره با جوانان بحث می‌کنند تا حداقل زمینه‌ی آن عقاید انحرافی را فراهم کنند و ذهن جوان را با این نکته آشنا کنند. همین مقدار که آشنا شوند، اولین گام برای گمراهی است؛ همچنین پدر و مادرها نسبت به جوانان توجه داشته باشند.

  چالش رسانه‌ای اربعین

  از جمله چالش‌های دیگری که باید مورد توجه قرار دهیم، چالش رسانه‌ است. سانسور شدن پیاده‌روی اربعین، چالش است. این چالش را چطور می‌توان حل کرد و چطور می‌توان فکری کرد که این سانسور صورت نگیرد؟ چرا این حرکت ما باید توسط رسانه‌ها انعکاس داده نشود؟ چه نکته‌ای هست؟ این یک چالش است و باید برای این چالش فکر شود. چالش‌های دیگری هم هستند که شاید در حیطه‌ی تخصص ما نباشد و نظر کارشناسان مختلف امنیتی و فرهنگی را می‌طلبد.

  یکی از مظاهر زنده نگه داشتن حرکت سیدالشهداء(ع)، همین مسیر پیاده‌روی اربعین است که پرچم‌ها برافراشته می‌شود و این رزمایش عظیم فقط و فقط با انگیزه‌ی حسینی(ع)، تجلیل از قیام آن حضرت، اعلام همبستگی با ایشان و اعلام آمادگی برای انتقام از خون حضرت در رکاب امام زمان(عج)، برگزار می‌شود.