مرحوم آیت الله سید محمد مهدی خرسان -طاب ثراه- از علمای برجسته حوزه علمیه نجف اشرف بود که تمرکز و تمحض ویژهای بر پژوهش و تألیف داشت و با هدف پاسخگویی به شبهات تاریخی، فقهی و حدیثی، پژوهشهای مفید و ماندگاری برجای گذاشت. تصحیح و تالیف آثاری وزین در موضوعات تراجمنگاری، انساب، کلام، حدیث و فقه، گوشه ای از خدمات گسترده این استاد متواضع و فروتن در راستای نشر و ترویج معارف مکتب اهل بیت -علیهم السلام- بوده است.
برخی تالیفات آیتالله الخرسان عبارت از موسوعة عبدالله عباس، کشاف بلدان منتقلة الطالبیة، السجود علی التربة الحسینیة؛ علی إمام البررة، المحسن السبط مولود أم سقط، نهایة التحقیق فی ما جری فی أمر فدک للصدیقة و الصدّیق، الظاهرة القرآنیة فی نهجالبلاغة میباشد. کتاب «موسوعةُ عبداللهِ بنِ عباس، حَبْرُ الاُمّة و تَرجُمانُ القرآن» دانشنامهای درباره ابنعباس، پسرعمو و صحابی پیامبر(ص)، از آثار مهم ایشان است که در سال ۱۳۹۵، برنده جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در حوزه دین شد.
آستان قدس علوی و آستان قدس حسینی و نزدیک به سی نهاد علمی و فرهنگی از جمله مجمع جهانی اهلبیت(ع)، برای بزرگداشت آیتالله خرسان، کنگرهای بینالمللی برگزار کردند. این کنگره در روزهای ۲۵ و ۲۶ مهر ۱۴۰۱ش در نجف و در روزهای ۲ و ۳ آذر ۱۴۰۱ش در قم برگزار شد. این کنگره، اولین کنگره از سلسله بزرگداشتها با عنوان «اُمَناءُ الرُّسل» بوده است.
آیت الله خرسان در طول حیات، ساکن شهر نجف اشرف بود و امام جماعت مسجد شیخ انصاری را در این شهر بر عهده داشت. وی در روز ۲۶ شهریور ۱۴۰۲ش برابر با ۱ ربیعالاول ۱۴۴۵ق در سن ۹۷ سالگی در شهر نجف درگذشت و پیکرش پس از تشییع در این شهر در حرم امام علی(ع) دفن شد.
مجمع جهانی اهلبیت(علیهمالسلام)، به عنوان یک تشکل جهانی و غیردولتی، از طرف گروهی از نخبگان جهان اسلام تشکیل شده است. اهلبیت(علیهمالسلام) به این دلیل بعنوان محور فعالیت انتخاب شدهاند که در معارف اسلامی در کنار قرآن، محوری مقدس را که مورد پذیرش عامه مسلمین باشد، تشکیل میدهند.
مجمع جهانی اهلبیت(علیهمالسلام) دارای اساسنامهای مشتمل بر هشت فصل و سی و سه ماده است.